کنده شکن. [ ک ُ دَ / دِ ش ِ ک َ] ( نف مرکب ) آنکه کنده هیزم شکند. آنکه با تبر کنده را به قطعات کوچکتری درآورد سوختن را. || ( اِ مرکب ) دارکوب. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
