کندل اریک

کَندِل، اِریک (۱۹۲۹)(Kandel, Eric)
کَندِل، اِریک
عصب زیست شناس و مربی امریکایی اتریشی تبار. به همراه آروید کارلسونو پل گرین گارد جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۰۰ را به علت کشف هایشان دربارۀ ترارسانی (هدایت) پیام در دستگاه عصبی دریافت کرد. کَندل سازوکارهای مولکولی دخیل در یادگیری و ایجاد خاطره ها را کشف کرد. طی دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، دربارۀ سازوکارهای مولکولی و یاخته ای سه شکل عمدۀ یادگیری، یعنی خوگیری، حساس سازی، و شرطی شدن کلاسیک تحقیق می کرد. بنابه یافته های او احتمال می دهند که یادگیری با تنظیم قدرت ارتباط های عصبی موجب تغییر رفتار می شوند. او ابتدا بر روی حلزون دریایی Aplysia به تحقیق پرداخت. سپس کارش را به پستانداران تعمیم داد. کشف او به درک بهتری از مسائل پزشکی، مانند زوال عقل که بر توانایی حافظه فرد مبتلا تأثیر می گذارد، و نیز امکان پیشرفت داروهایی برای بهبود حافظه در چنین مواردی انجامید. کندل در وین به دنیا آمد و در ۱۹۳۹ به امریکا مهاجرت کرد. مرکز عصب شناسی و رفتاررا در دانشگاه کلمبیای نیویورک در ۱۹۷۴ تأسیس کرد و در ۱۹۸۳، استاد فیزیولوژی و روان پزشکی شد. در ۱۹۸۴، به عنوان پژوهشگر ارشد مؤسسۀ پزشکی هوارد هیوز کلمبیا برگزیده شد.