کندل

/kondal/

لغت نامه دهخدا

کندل. [ ک َ دَ ] ( اِ ) گیاهی است از تیره چتریان به صورت درختچه با ارتفاع 1/2 تا 1/4 متر که در اکثر نقاط ایران می روید. ساقه اش ضخیم بی برگ و گلهایش سفید و میوه اش کوچک و بیضوی است. در مجاری ترشحی گیاه مذکور شیره ای جریان دارد که بر اثر گزش حشرات یا تولید زخم و خراش و شکافهایی که باد و عوامل دیگر در پوست ساقه اش ایجاد می کند به خارج ترشح می شود. و بعلاوه در ریشه های سه ساله تا چهارساله نیز مقدار زیادی از این صمغ وجود دارد که بر اثر گرمای ثابت زمین خودبخود از اطراف شکافهای ناحیه یقه به خارج ترشح می شود. این صمغ را به نام صمغ آمونیاک می نامند و آن به صورت قطعات کوچک ونامنظم ( به بزرگی 1/3 تا 3/5 سانتیمتر ) یا به شکل توده حجیمی به رنگ زرد می باشد و بوی معطر و طعم گس وتلخ و مهوعی دارد. شجرالاشق. درخت اشه. درخت وشق. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به اشق و الزاق الذهب شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیر. چتریان بصورت درختچه بارتفاع ۱/۲ تا ۲/۴ متر که در اکثر نقاط ایران میروید . ساقه اش ضخیم بی کرک و گلها یش سفید و میوه اش کوچک و بیضوی است . در مجاری ترشحی گیاه مذکور شیر. شیرینی رنگی جریان دارد که بر اثر گزش حشرات یا تولید زخم و خراش شکافها یی که باد و عوامل دیگر در پوست ساقه اش ایجاد میکند بخارج ترشح میشود و بعلاوه در ریشه های سه ساله تا چهار ساله نیز مقدار زیادی از این صمغ وجود دارد که بر اثر گرمای ثابت زمین خود بخود از اطراف شکافها ی ناحی. یقه بخارج ترشح میشود . این صمغ را بنام صمغ آمونیاک می نامند و آن بصورت قطعات کوچک و نا منظم ( ببزرگی ۱/۳ تا ۳/۵ سانتیمتر ) یا بشکل تود. حجیمی برنگ زرد میباشد و بوی معطر و طعم گس و تلخ و مهوعی دارد شجر الاشق درخت اشه درخت و شق .

گویش مازنی

/kandel/ کندو & وسیله ای برای کره گیری - گاو ماده ای که آماده آبستنی است

واژه نامه بختیاریکا

( کُندُل ) کوتاه و گرد کوتوله

دانشنامه عمومی

کندل (برزیل). کندل ( به پرتغالی: Candeal ) یک منطقهٔ مسکونی در برزیل است که در باهیا واقع شده است. [ ۱] کندل ۸٬۱۸۱ نفر جمعیت دارد.
عکس کندل (برزیل)عکس کندل (برزیل)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

کُنْدَل
گیاهان متعلق به جنس Dorema از تیرۀ چتریان. این گیاهان علف هایی بلند و کم وبیش صمغ دار، با دمبرگ هایی با غلاف پوشانندۀ ساقه هستند و برگ هایی دارند که در قسمت های پایینی گیاه شانه ای یا سه برگچه ای اند و گل آذین چتر ساده کپه مانند است. از این جنس چهار گونه در نقاط مختلف ایران، مخصوصاً در مناطق جنوب و شرق، می روید.

پیشنهاد کاربران

بپرس