( کندجة ) کندجة. [ ک َ دَ ج َ] ( ع اِ ) چوب بزرگی که بناها در بنای دیوارها و طاقها، آن را به کار گیرند. این لغت مولده است. ( از اقرب الموارد ). کندجة البانی ؛ در دیوار و اطاق لغت مولده است یا معرب کنده. ( منتهی الارب ). || مأخوذ از کنده فارسی. حفره و گودال. ( ناظم الاطباء ).
