کنداواله. [ ک ُ ل َ / ل ِ ] ( ص ) به معنی کندواله است. ( فرهنگ جهانگیری ). مرد بلندبالای قوی هیکل را گویند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). || مرد درشت اندام فربه نیز هست که مزلف بداندام باشد. ( ناظم الاطباء ). || بعضی امرد بزرگ ناهموار را گفته اند. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به کنداوله و کندواله شود.
