کند گشتن. [ ک ُ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) نابُراشدن. برندگی نداشتن. از برندگی افتادن : خنجر فتنه چو گشت کند در ایام توحنجر خصم تو است خنجر او را فسان.خاقانی.
