کند زبانی

لغت نامه دهخدا

کندزبانی. [ ک ُزَ ] ( حامص مرکب ) لکنت زبان. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

لکنت زبان .

پیشنهاد کاربران

کندزبانی ؛لکنت و تردد در سخن و زبان گرفتگی. ( ناظم الاطباء ) . نعنعه. ( منتهی الارب ) . بعلت خطائی یا دینی یا سابقه نعمتی گفتن حقائق را نتوانستن. مقابل تیززبانی.
الکن . . . .

بپرس