کند بصر

لغت نامه دهخدا

کندبصر. [ ک ُ ب َ ص َ ] ( ص مرکب ) کسی که بینایی چشمش اندک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ) :
نازک رقمان دست ندارند ز صنعت
گر ذوق تماشا نبود کندبصر را.

مخلص کاشانی ( از بهار عجم ).

رجوع به کندچشم شود.

کسی که بینایی چشمش اندک باشد کند چشم : نازک رقمان دست ندارند ز صنعت گر ذوق تماشا نبود کند بصر را . ( مخلص کاشی )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید