کنجگاه

کُنجگاه:[گاه پسوند مکان ] گوشه. کناره.
نمونه:تا مگر کُنجگاهی در بغلتاب آتاب گیر بیاورد. ( کلیدر ج ۹ص ۲۵۱۲ ) محمدجعفر نقوی