کنجکث

لغت نامه دهخدا

کنجکث. [ ] ( اِخ ) شهری است نزدیک فرنکث به ماورأالنهر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : کنجکث دو شهری است میان رود و میان استیخن نهاده. ( حدود العالم چ دانشگاه ص 107 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس