کنجدک. [ ک ُ ج ِ دَ ] ( اِ ) کلفه ای را گویند که بر روی مردم به هم می رسد یعنی روی مردم افشان می شود و آن را به عربی برش می گویند.( برهان ) ( آنندراج ) ( از جهانگیری ). کلفی که بر روی افتد و به تازی برش گویند. ( فرهنگ رشیدی ). کک مک. برش.( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || خال. ( برهان ) ( آنندراج ) ( جهانگیری ). || نام صمغی است که آن را عنزروت خوانند و در دواهای چشم و ریشهاو زخمها به کار برند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از فرهنگ رشیدی ) ( از جهانگیری ). رجوع به کنجده شود. || پازهر. ( برهان ) ( آنندراج ) ( جهانگیری ) ( رشیدی ).
