کنجال

لغت نامه دهخدا

کنجال. [ ک ُ ] ( اِ ) کنجاره. ( فرهنگ جهانگیری ). به معنی کنجاره است که ثفل روغن کشیده باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). نخاله و ثفل هر تخمی که روغن آن را گرفته باشند مانند تخم کنجد و بزرک و جز آن. ( ناظم الاطباء ) :
بس پند پذیرفتم و این شعر بگفتم
از من بدل خرما بس باشد کنجال.
ابوالعباس.
رجوع به کنجار و کنجاره و کنجاله شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس