کنجارق. [ ک ُ رَ ] ( اِ ) کُسب فارسی است و بعض عرب ( اهل سواد ) کسب را کسبج نامند و آن کنجاره روغن است و ابومنصور گوید کسب معرب است و اصل آن «کُشب » فارسی است و شین قلب به سین شده است چنانکه شاهپور را سابور گویند... ( از المعرب جوالیقی ص 285 ). رجوع به کسب و کنجار و کنجاره در همین لغت نامه شود.
