کنثأو. [ ک ِ ث َءْوْ ] ( ع ص ) ( از «ک ث ء» ) رسن استوار. ( منتهی الارب ). ریسمان سخت و استوار. ( ناظم الاطباء ). || بزرگ ریش سخت انبوه یا ریش نیکو. ( منتهی الارب ). مرد ریش انبوه یا ریش نیکو. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کنتأو شود.