کنترل خودکار بهره

کنترل خودکار بهره یا ای جی سی سازوکار حلقه بسته با بازخورد منفی در مدارات تقویت کننده است که در بسیاری از مدارات الکترونیکی نظیر مدارات تلویزیون، رادار، و رادیو از آن استفاده می شود.
در اینجا کاربرد مدارات کنترل اتوماتیک در گیرنده های رادیویی را بررسی می کنیم: بهره، مشخصه ای است که یک گیرنده به هنگام دریافت سیگنالی، بر روی آن به منظور افزایش توان اعمال می کند. کنترل بهره اتوماتیک یا AGC، مداری است که مقدار بهره اعمالی بر روی سیگنال دریافتی را بر اساس قدرت سیگنال تشخیص می دهد. لذا، سیگنال های ضعیف تر بهره بیشتر و سیگنال های قوی تر بهره کمتری دریافت می کنند.
یک سیستم AGC معمولاً با ساختاری به شکل زیر در مدارات عملی دیده می شود: تصویری از ساختار یک سیستم AGC[ پیوند مرده]
در این ساختار در ابتدا سیگنال ورودی به کمک یک تقویت کننده متغیر، تقویت می شود. بهره این تقویت کننده به کمک سیگنال خارجی Vc تعیین می گردد. سیگنال خروجی از VGA یا تقویت کننده متغیر در صورت نیاز به یک طبقه تقویت کننده دیگر هدایت شده تا به سطح مناسبی که در اینجا با Vo نمایش داده شده برسد. برخی از پارامترهای سیگنال مانند دامنه، فرکانس حامل، ضریب مدولاسیون و غیره توسط آشکارساز اندازه گیری شده و با تولید سیگنال مناسب ( V۲ ) و عبور از یک فیلتر پایین گذر به منظور حذف مولفه های فرکانسی نامطلوب و مقایسه با سیگنال مرجع ( VR ) به کمک یک تقویت کننده تفاضلی، سیگنال کنترلی Vc تولید می گردد و جهت تنظیم میزان بهره به VGA، اعمال می شود.