کنتاکی

کِنْتاکی (Kentucky)
محل تولد آبراهام لینکلن، ایالتی در جنوب مرکزی امریکا، با ۱۰۴,۷۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۰۴۱,۸۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۰). در ۱۷۹۲ پانزدهمین ایالت امریکا شد. فرانکفورت مرکز آن است. حدود ۶۵۰ کیلومتر از رود اوهایو از شرق به غرب این ایالت امتداد دارد. شکاف کامبرلند در منتهی الیه جنوبی آن واقع شده است. رودهای کنتاکی، کامبرلند، و لیکینگ جریان دارند. منطقۀ مشهور بلوگرَس، که سرشار از فسفات است، در شمال شرقی آن جای گرفته است. شهرهای مهم آن عبارت اند از لوئیزویل، لکسینگتون، اوئینزبورو، کاوینگتون، و بولینگ گرین. تولید توتون، حبوبات، پارچه، زغال سنگ و وسایل نقلیه و پرورش اسب از مهم ترین فعالیت های اقتصادی این ایالت به شمار می روند. پیش از ورود مهاجران سفیدپوست به کنتاکی در اواسط دهۀ ۱۷۰۰ قبایل مختلف سرخ پوست، ازجمله شونی و چروکی، در آن سکونت داشتند. این ایالت نخستین منطقه در غرب کوه های آلگانی بود که کاوشگران امریکایی در آن سکونت گزیدند. کنتاکی در ابتدا بخشی از ایالت ویرجینیا بود. در جنگ داخلی امریکا، بین ایالات شمالی و جنوبی، (۱۸۶۱ـ ۱۸۶۵) در اتحادیه باقی ماند، اما به طرفین سرباز داد. اقتصاد آن در جنگ جهانی اول به شدت آسیب دید، اما جنگ جهانی دوم مجدداً احیا شد. کنتاکی در ۱۹۰۰ از لحاظ درآمد سرانه، برحسب جمعیت، مقام اول را داشت، اما بر اثر تقسیم ناعادلانۀ ثروت و درپی آن رکود عظیم اقتصادی دهۀ ۱۹۳۰ به شدت لطمه دید؛ تا ۱۹۴۰ درآمد سرانۀ کنتاکی از همه ایالت های امریکا کمتر بود. گرچه این ایالت هنوز هم یکی از فقیرترین ایالت های امریکا است، بهینه سازی جاده ها و اجرای برنامه های دولتی از انزوای جوامع روستایی آن کاسته است.