کُنْتارینی (Contarini)
یکی از دوازده خاندان ایتالیایی که نخستین دوج ونیز را در ۶۹۷م برگزیدند. چندین دوج از این خاندان برخاستند؛ نخستین آنان دومنیکو (۱۰۴۳ـ۱۰۷۳م) بود که کلیسای سن مارکو را بازسازی کرد، و آخرین آنان آلویزه (۱۶۷۶ـ۱۶۸۴م)، نویسنده، نقاش، دولتمرد و نظامی بود. هفت تن از اعضای این خاندان در نبرد لپانتو شرکت کردند. از دیگر دوج های این خاندان بودند آندرِآ کنتارینی (۱۳۶۷ـ۱۳۸۲م) که با بازپس گیری کیودجا به جنگ ونیز و جنووا پایان داد؛ گاسپارو کنتارینی (۱۴۸۳ـ۱۵۴۲)، دیپلمات و اسقف بولونیا که از سوی پاپ پل سوم به مقام کاردینالی رسید (۱۵۳۵) جووانی کنتارینی (۱۵۴۹ـ ۱۶۰۵) نقاشی ونیزی بود که در آثارش به ترسیم چهرۀ اشخاص و وقایع تاریخی پرداخته است.
یکی از دوازده خاندان ایتالیایی که نخستین دوج ونیز را در ۶۹۷م برگزیدند. چندین دوج از این خاندان برخاستند؛ نخستین آنان دومنیکو (۱۰۴۳ـ۱۰۷۳م) بود که کلیسای سن مارکو را بازسازی کرد، و آخرین آنان آلویزه (۱۶۷۶ـ۱۶۸۴م)، نویسنده، نقاش، دولتمرد و نظامی بود. هفت تن از اعضای این خاندان در نبرد لپانتو شرکت کردند. از دیگر دوج های این خاندان بودند آندرِآ کنتارینی (۱۳۶۷ـ۱۳۸۲م) که با بازپس گیری کیودجا به جنگ ونیز و جنووا پایان داد؛ گاسپارو کنتارینی (۱۴۸۳ـ۱۵۴۲)، دیپلمات و اسقف بولونیا که از سوی پاپ پل سوم به مقام کاردینالی رسید (۱۵۳۵) جووانی کنتارینی (۱۵۴۹ـ ۱۶۰۵) نقاشی ونیزی بود که در آثارش به ترسیم چهرۀ اشخاص و وقایع تاریخی پرداخته است.
wikijoo: کنتارینی