کنت نشین تولوز ( اکسیتان: Comtat de Tolosa ) قلمرویی در جنوب فرانسه به مرکزیت شهر تولوز بود که در سال ۷۷۸ توسط شارلمانی تأسیس شد. این قلمرو توسط کنت اداره می شد تا اینکه پس وقوع جنگ صلیبی کاتاری و درهم شکستن جنبش کاتاریسم در کنت نشین تولوز، این قلمرو بار دیگر در سال ۱۲۷۱ تحت کنترل و نظارت مستقیم پادشاهی فرانسه قرار گرفت.
ریشه کاتارها به یک جنبش اطلاحی ضدماتریالیستی در کلیساهای بوغومیلیه بالکان بازمی گردد که خواستار بازگشت به مسیحیت راستین نخستین، درست به همان روشی که عیسی آموخته، بودند. این اصلاحات واکنشی در برابر شیوهٔ زندگی افتضاح آمیز و فاسد کشیشان کاتولیک در جنوب فرانسه بود. الهیات آنها، از بسیاری جهات نئوگنوسی، اساساً دوگانه گرایی بود. برخی از اعمال آنها، به ویژه اعتقادشان به شر ذاتی جهان مادی، با آموزه های تجسم مسیح و آیین های مقدس در تضاد بود. این مسئله منجر به انتشار اتهامات علیه آنها ( گنوسیسم ) شد و خشم تشکیلات کلیسای کاتولیک را برانگیخت. آنها با نام آلبیگایی معروف شدند چرا که پیروان بی شمازی در شهر البی و نواحی اطراف آن در قرن ۱۲ و ۱۳ میلادی داشتند.
در میانه سال ۱۰۲۲ و ۱۱۶۳، هشت شورای کلیسای محلی کاتارها را محکوم کردند که آخرین آنها در تور برگزار شد که طی آن اعلام شد که آلبیگایی ها باید به زندان افتاده و اموال آنها مصادره شود. سومین شورای لاتران که در سال ۱۱۷۹ برگزار شد، این محکومیت را تأیید و تکرار کرد. تلاش های دیپلماتیک اینوسنت سوم برای عقب راندن کاتاریسم با موفقیت کمی روبه رو شد. پس از قتل نمایندهٔ تام الاختیار پاپ، پیر دو کاستلنو، ظن اینوسنت به ریمون ششم، کنت تولوز، پاپ جنگ صلیبی جدیدی علیه کاتارها اعلام کرد. وی زمین های کاتارهای بدعت گذار را به اشراف فرانسوی که در این جنگ صلیبی شرکت کنند، پیشنهاد کرد.
از سال ۱۲۰۹ تا ۱۲۱۵، صلیبیون به موفقیت هایی چشمگیری دست یافتند؛ اراضی آنها را تسخیر و جنبش را به طور نظام مند درهم شکستند. از سال ۱۲۱۵ تا ۱۲۲۵، سلسله شورش هایی منجر شد تا بسیاری از قلمروها توسط کاتارها بازپس گرفته شوند اما در نهایت با آغاز مجدد جنگ صلیبی، تمامی اراضی بازپس شد. بدین ترتیب از سال ۱۲۴۴ کاتاریسم به جنبش زیرزمینی مبدل گردید که پیروانش تحت تعقیب دستگاه پاپ بودند. جنگ صلیبی کاتاری نقش مهمی در تأسیس و نهادینه کردن فرقه دومنیکن و دستگاه تفتیش عقاید ایفا کرد؛ دومنیکن ها پیام کلیسا و پاپ را برای مبارزه با بدعت گذاری و ترویج آموزه های کلیسا در شهرها و روستاها منتشر شدند، در حالی که دستگاه تفتیش عقاید در حالی بررسی و رسیدگی به بدعت ها بود. با این تلاش ها، در میانه قرن ۱۴ میلادی، جنبش کاتارها به کلی ریشه کن شد وهیچ اثری از آن باقی نماند. با این حال بسیاری از مورخان، این جنگ صلیبی را یک نسل کشی علیه کاتارها می دانند. [ ۲] [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفریشه کاتارها به یک جنبش اطلاحی ضدماتریالیستی در کلیساهای بوغومیلیه بالکان بازمی گردد که خواستار بازگشت به مسیحیت راستین نخستین، درست به همان روشی که عیسی آموخته، بودند. این اصلاحات واکنشی در برابر شیوهٔ زندگی افتضاح آمیز و فاسد کشیشان کاتولیک در جنوب فرانسه بود. الهیات آنها، از بسیاری جهات نئوگنوسی، اساساً دوگانه گرایی بود. برخی از اعمال آنها، به ویژه اعتقادشان به شر ذاتی جهان مادی، با آموزه های تجسم مسیح و آیین های مقدس در تضاد بود. این مسئله منجر به انتشار اتهامات علیه آنها ( گنوسیسم ) شد و خشم تشکیلات کلیسای کاتولیک را برانگیخت. آنها با نام آلبیگایی معروف شدند چرا که پیروان بی شمازی در شهر البی و نواحی اطراف آن در قرن ۱۲ و ۱۳ میلادی داشتند.
در میانه سال ۱۰۲۲ و ۱۱۶۳، هشت شورای کلیسای محلی کاتارها را محکوم کردند که آخرین آنها در تور برگزار شد که طی آن اعلام شد که آلبیگایی ها باید به زندان افتاده و اموال آنها مصادره شود. سومین شورای لاتران که در سال ۱۱۷۹ برگزار شد، این محکومیت را تأیید و تکرار کرد. تلاش های دیپلماتیک اینوسنت سوم برای عقب راندن کاتاریسم با موفقیت کمی روبه رو شد. پس از قتل نمایندهٔ تام الاختیار پاپ، پیر دو کاستلنو، ظن اینوسنت به ریمون ششم، کنت تولوز، پاپ جنگ صلیبی جدیدی علیه کاتارها اعلام کرد. وی زمین های کاتارهای بدعت گذار را به اشراف فرانسوی که در این جنگ صلیبی شرکت کنند، پیشنهاد کرد.
از سال ۱۲۰۹ تا ۱۲۱۵، صلیبیون به موفقیت هایی چشمگیری دست یافتند؛ اراضی آنها را تسخیر و جنبش را به طور نظام مند درهم شکستند. از سال ۱۲۱۵ تا ۱۲۲۵، سلسله شورش هایی منجر شد تا بسیاری از قلمروها توسط کاتارها بازپس گرفته شوند اما در نهایت با آغاز مجدد جنگ صلیبی، تمامی اراضی بازپس شد. بدین ترتیب از سال ۱۲۴۴ کاتاریسم به جنبش زیرزمینی مبدل گردید که پیروانش تحت تعقیب دستگاه پاپ بودند. جنگ صلیبی کاتاری نقش مهمی در تأسیس و نهادینه کردن فرقه دومنیکن و دستگاه تفتیش عقاید ایفا کرد؛ دومنیکن ها پیام کلیسا و پاپ را برای مبارزه با بدعت گذاری و ترویج آموزه های کلیسا در شهرها و روستاها منتشر شدند، در حالی که دستگاه تفتیش عقاید در حالی بررسی و رسیدگی به بدعت ها بود. با این تلاش ها، در میانه قرن ۱۴ میلادی، جنبش کاتارها به کلی ریشه کن شد وهیچ اثری از آن باقی نماند. با این حال بسیاری از مورخان، این جنگ صلیبی را یک نسل کشی علیه کاتارها می دانند. [ ۲] [ ۳]
wiki: کنت نشین تولوز