کنت نشین بارسلون ( لاتین: Comitatus Barcinonensis ) در ابتدا یک منطقه مرزی تحت حکومت امپراتوری کارولنژی بود. در قرن دهم، کنت های بارسلونا به تدریج به حاکمان مستقل و موروثی در جنگ دائمی با خلافت اسلامی کوردوبا و دولت های جانشین آن تبدیل شدند. کنت ها از طریق ازدواج، اتحاد و معاهدات، سایر شهرستان های کاتالونیا را تصاحب کردند و نفوذ خود را در امتداد اکسیتانیا گسترش دادند. در سال ۱۱۶۴، کنت نشین بارسلونا وارد اتحاد شخصی با پادشاهی آراگون شد. از آن به بعد، تاریخ این کنت نشین در تاج آراگون خلاصه می شود.
خاستگاه آن به اوایل قرن هشتم بازمی گردد، زمانی که مسلمانان کنترل سرزمین های شمالی پادشاهی ویزیگوت در اسپانیا و شمال شرقی اسپانیا و جنوب فرانسه امروزی را به دست گرفتند. امپراتوری فرانک تحت رهبری پادشاهان کارولنژی سعی در شکست مسلمین داشت. این امر با تسخیر سرزمین های سپتیمانیا که مورها در قرن هشتم به آن حمله کردند میسر شد. این امر در نهایت منجر به تشکیل یک منطقه حائل مؤثر بین شبه جزیره ایبری مسلمان با دوک نشین آکیتن و پروونس شد.
این منطقه پس از فتح خیرونا ( ۷۸۵ ) و به ویژه از زمانی که در سال ۸۰۱، شهر بارسلون توسط پادشاه لوئی یکم تسخیر و به امپراتوری فرانک ملحق شد، تحت تسلط فرانک ها بود. کنت نشین بارسلون در آن زمان تأسیس شد و به پادشاه فرانک ها خراج می داد. در ابتدا، حکومت این کنت نشین، بر عهده اشراف محلی بود. با این حال، سیاست هایی که آن ها در تلاش برای حفظ صلح با مسلمانان حاکم بر اندلس اتخاذ کردند منجر به متهم شدن ایشان به خیانت نزد پادشاه شد. پس از شکست در یک دوئل، بر اساس قانون ویزیگوت ها، حاکم وقت خلع و تبعید شد و دولت این شهر به دست اشراف فرانکی افتاد. با این حال، اشراف ویزیگوت با انتصاب سونیفرد اول از اورگل - سردانیا به عنوان کنت بارسلون در سال ۸۴۴ اعتماد پادشاه را بازیافتند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخاستگاه آن به اوایل قرن هشتم بازمی گردد، زمانی که مسلمانان کنترل سرزمین های شمالی پادشاهی ویزیگوت در اسپانیا و شمال شرقی اسپانیا و جنوب فرانسه امروزی را به دست گرفتند. امپراتوری فرانک تحت رهبری پادشاهان کارولنژی سعی در شکست مسلمین داشت. این امر با تسخیر سرزمین های سپتیمانیا که مورها در قرن هشتم به آن حمله کردند میسر شد. این امر در نهایت منجر به تشکیل یک منطقه حائل مؤثر بین شبه جزیره ایبری مسلمان با دوک نشین آکیتن و پروونس شد.
این منطقه پس از فتح خیرونا ( ۷۸۵ ) و به ویژه از زمانی که در سال ۸۰۱، شهر بارسلون توسط پادشاه لوئی یکم تسخیر و به امپراتوری فرانک ملحق شد، تحت تسلط فرانک ها بود. کنت نشین بارسلون در آن زمان تأسیس شد و به پادشاه فرانک ها خراج می داد. در ابتدا، حکومت این کنت نشین، بر عهده اشراف محلی بود. با این حال، سیاست هایی که آن ها در تلاش برای حفظ صلح با مسلمانان حاکم بر اندلس اتخاذ کردند منجر به متهم شدن ایشان به خیانت نزد پادشاه شد. پس از شکست در یک دوئل، بر اساس قانون ویزیگوت ها، حاکم وقت خلع و تبعید شد و دولت این شهر به دست اشراف فرانکی افتاد. با این حال، اشراف ویزیگوت با انتصاب سونیفرد اول از اورگل - سردانیا به عنوان کنت بارسلون در سال ۸۴۴ اعتماد پادشاه را بازیافتند.
wiki: کنت نشین بارسلون