کنایه از موصوف

[ویکی فقه] کنایه از موصوف به ذکر صفت و اراده موصوف اطلاق می شود.
در این قسم از کنایات، مکنی به صفت یا مجموعه چند صفت یا جمله و عبارتی وصفی است که باید از آن متوجه موصوفی شد. به طور خلاصه، صفتی را ذکر می کنیم و از آن، موصوف را اراده می کنیم؛ مانند: (ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض)؛ «و اگر خداوند بعضی از مردم را به دست بعض دیگر دفع نکند، زمین تباه می شود». «فساد زمین» کنایه از فساد مردم زمین و عمومیت یافتن شر در میان آن ها است.
عناوین مرتبط
کنایه از صفت ؛کنایه از نسبت .