کنابذ

لغت نامه دهخدا

کنابذ. [ ک ُ ب ِ ] ( ع ص ) قبیح. ( اقرب الموارد ). رجل کنابذ؛ مرد درشت و زشت سطبرروی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

قبیح . رجل کنابذ مرد درشت و زشت سطبر روی

پیشنهاد کاربران

بپرس