کنا

در مازندرانی کِنّا :
چوبی که پاشنه ی در روی آن قرار گیرد.

کنا یا کنام در زبان کردی ولری به معنای سوراخ وغار است وکنا کردن به معنای سوراخ کردن است در همین زبانها منظور از کنای پلنک لانه پلنک است یا تایر ماشینم کنا شد یعنی تایرم سوراخ شد
دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان وشیران شود
کنام در اینجا به معنای لانه می باشد

گرفتن طلااضافه

نعیم شکل زهی گرفتن طلااضافه

یعنی سوراخ/کردی جنوبی

کُنا در گویش کوردی کلهری : سوراخ

بودیم . هستیم

پاپـِلی :
پروانه
( نامی مشترک در زبانهای مازنی و گرجی )

بخش سطحی ومماس با زمین چهارچوب درب

کُنَّا در آیه غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ ( سوره فاطر آیه ۳۷ )
یعنی غیر از آنچه داشتیم ما انجام میدادیم، یا در گذشته مان عمل می کردیم.