کمیهی. [ ک ُم ْ م َ ها ] ( ع ص ) سرگشته. یقال : ذهبت ابله کمیهی ؛ ای رکبت رأسها و لاتدری این تتوجه. ( منتهی الارب ). سرگشته. یقال : ذهبت ابله کمیهی ؛ ای لم یدر این ذهبت. ( ناظم الاطباء ). ذهبت ابله کمیهی ، کذهبت عُمَّیهی ̍؛یعنی ندانست که شترش کجا رفت. ( از اقرب الموارد ).
