( کمین آور ) کمین آور. [ ک َ وَ ] ( نف مرکب ) کمین دار. آنکه کمین می سازد و در کمین می نشیند. ( ناظم الاطباء ). خداوند کمین. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به کمین و کمین آوردن شود.
فرهنگ فارسی
( کمین آور ) کمین دار . آنکه می سازد و در کمین می نشیند. خداوند کمین
