[ویکی نور] «کمیت بن زید اسدی» که در برخی موارد، کمیت بن زیاد آمده است، در سال 60ق، در کوفه به دنیا آمد.
او از صفات والایی برخوردار بود که شخصیت او را متمایز می نمود. حافظ قرآن، فقیه، متکلم، نسب شناس، خطیب و سخنور، شاعر، آگاه به لغت و اخبار عرب از جمله ویژگی هایی است که شخصیت او را ممتاز از دیگران ساخته بود.
محمد العیساوی الجمی می گوید: کمیت اولین کسی بود که جدل منطقی را در شعر عربی گنجاند و شعر او تنها عاطفی مانند بقیه شعرا نیست، بلکه شعر او شعری مذهبی، ذهنی و عقلی است که بیانگر عقاید معین و اسلوب صحیح و ایمان قلبی او می باشد که به سبب آن، زندگی نمود و به شهادت رسید.
جاحظ می گوید: کمیت نخستین کسی است که در شیعه، باب مناظره، احتجاج و جدل مکتبی و دینی را گشود.
از بهترین و مشهورترین اشعار او، مدایح و قصایدی است که درباره پیامبر(ص) و آل او(ع) سروده است که به هاشمیات مشهور است و سرآمد همه منظومه های اوست که شکاف و انعکاس وسیعی در سطح حکومت جور امویان ایجاد کرد.
شیخ ابوالفتح رازی در تفسیر خویش آورده است که: از کمیت نقل شده که گفت: امیرالمؤمنین(ع) را در خواب دیدم که فرمود: قصیده عینیه خود را برای من بخوان. پس خواندم تا رسیدم به اینجا:
او از صفات والایی برخوردار بود که شخصیت او را متمایز می نمود. حافظ قرآن، فقیه، متکلم، نسب شناس، خطیب و سخنور، شاعر، آگاه به لغت و اخبار عرب از جمله ویژگی هایی است که شخصیت او را ممتاز از دیگران ساخته بود.
محمد العیساوی الجمی می گوید: کمیت اولین کسی بود که جدل منطقی را در شعر عربی گنجاند و شعر او تنها عاطفی مانند بقیه شعرا نیست، بلکه شعر او شعری مذهبی، ذهنی و عقلی است که بیانگر عقاید معین و اسلوب صحیح و ایمان قلبی او می باشد که به سبب آن، زندگی نمود و به شهادت رسید.
جاحظ می گوید: کمیت نخستین کسی است که در شیعه، باب مناظره، احتجاج و جدل مکتبی و دینی را گشود.
از بهترین و مشهورترین اشعار او، مدایح و قصایدی است که درباره پیامبر(ص) و آل او(ع) سروده است که به هاشمیات مشهور است و سرآمد همه منظومه های اوست که شکاف و انعکاس وسیعی در سطح حکومت جور امویان ایجاد کرد.
شیخ ابوالفتح رازی در تفسیر خویش آورده است که: از کمیت نقل شده که گفت: امیرالمؤمنین(ع) را در خواب دیدم که فرمود: قصیده عینیه خود را برای من بخوان. پس خواندم تا رسیدم به اینجا: