کمک پردازنده

هم پردازنده ( به انگلیسی: Coprocessor ) یا کمک پردازنده، پردازشگری کامپیوتری است که به تکمیل وظایف پردازندهٔ اولیه ( CPU ) کمک می کند. عملیاتی که توسط کمک پردازنده، انجام می شوند، ممکن است از نوع: محاسبات شناور، گرافیک، پردازش سیگنال، پردازش رشته های متنی، رمزنگاری یا رابط کاربری I / O با دستگاه های جانبی باشند. کمک پردازنده ها می توانند باعث تسریع عملکرد سیستم در وظایفی شوند که بار پردازشی بالایی را بر روی پردازنده اصلی، وارد می کنند. کمک پردازنده امکان سفارشی سازی کامپیوترها را فراهم می کند، ازاین رو دیگر لازم نیست تا مشتریان برای عملکرد بالاتر، هزینهٔ اضافی پرداخت کنند.
کمک پردازنده ها دارای درجهٔ متفاوتی از خودمختاری هستند. اساس کار برخی از آنها ( مانند FPU ها ) بر روی کنترل مستقیم بوسیلهٔ دستورالعمل های کمک پردازنده است، که این دستورالعمل ها درون جریان دستورالعمل CPU تعبیه شده اند. برخی دیگر نیز شامل پردازنده های مستقلی هستند که قادر هستند تا به صورت همگام، کار کنند، آنها هنوز برای همه منظوره، بهینه نشده اند، یا قادر به انجام مجموعه دستورالعملهای محدود در وظایف تسریع کننده نیستند. این کمک پردازنده ها از دسترسی مستقیم به حافظه ( DMA ) در کنار پردازندهٔ میزبان استفاده می کنند که پردازنده میزبان بر روی لیستی از دستورها، ایجاد شده است. موتور احساس پلی استیشن ۲ ( Emotion PlayStation 2 ) حاوی واحد بردار SIMD شبه - DSP است که قادر به انجام هردو حالت عملیات است
کامپیوتر بزرگ رایانه ( Main Frame ) برای استفادهٔ بهتر از زمان پردازنده رایانه اصلی، وظایف ورودی/خروجی را به سیستم های جداگانه ای تحت عنوان کانال I/O واگذار کرد. بزرگ رایانه به هیچ گونه پردازش I/O نیازی ندارد، درعوض از مجموعه ای از پارامترها برای هریک از عملیات ورودی یا خروجی استفاده می کند و سپس به کانال پردازنده، سیگنالی را ارسال می کند تا کل عملیات را به آن کانال، واگذار کند. با اختصاص پردازنده های فرعی برای مدیریت فرمت دهی و پردازش عملیات I/O زمان بر، عملکرد سیستم، بهبود یافت.
کمک پردازنده ها ابتدا در دههٔ ۱۹۷۰، برای عملیات محاسبات ممیز شناور در رایانه های رومیزی استفاده شدند و در دههٔ ۱۹۸۰ و اوایل ۱۹۹۰ رواج بیشتری یافتند. پردازنده های ۸ - بیت و ۱۶ بیت قدیمی از نرم افزار برای انجام عملیات محاسبات ممیز شناور، بهره می گرفتند. وقتی استفاده از کمک پردازنده ها در این زمینه، رایج شد، سرعت انجام محاسبات ممیز شناور، بیشتر شد. کمک پردازنده های محاسباتی، گزینهٔ محبوبی برای کاربرانی شدند که از نرم افزارهای طراحی رایانهای ( CAD ) و محاسبات مهندسی و علمی، استفاده می کردند. برخی از واحدهای ممیز شناور مانند AMD ۹۵۱۱، Intel ۸۲۳۱/۸۲۳۲ و Weitek FUP بعنوان دستگاه های جانبی، مطرح شدند، درحالیکه سایرین مانند: Intel 8087، موتورلا ( بزرگ رایانه ) ( Motorola ۶۸۸۸۱ ) ۶۸۸۸۱ و National ۳۲۰۸۱ دارای یکپارچگی بیشتری با CPU بودند.