کمپین من عذر می خواهم ( به ترکی: Özür Diliyorum، به انگلیسی: I Apologize ) ، کمپینی است که در ۱۵ دسامبر ۲۰۰۸ میلادی، گروهی از استادان دانشگاه ها، روزنامه نگاران، و روشنفکران ترکیه، با ایجاد تارنمای اینترنتی و انتشار دادخواست مشترکی برای نسل کشی ارمنی ها، از ارمنیان عذرخواهی کردند. بانیان این اقدام، دانش پژوهان تُرک، احمد اینسل، باسکین اُران، چنگیز اختر، و روزنامه نگار تُرک، علی بایرام اُغلو بودند. در ۲۴ ساعت اول این کمپین ۵٬۰۰۰ نفر امضاء کردند و تا ژانویهٔ ۲۰۰۹ میلادی به ۳۲٬۰۰۰ نفر رسید که باعث خشم مقامات بلند پایهٔ ترکیه شد.
... [مشاهده متن کامل]
نویسندگان این دادخواست اینترنتی از دولت ترکیه نمی خواهند از ارمنیان عذرخواهی کند، بلکه می خواهند مسئلهٔ انکار رنج ارمنیان در ترکیهٔ عثمانی بررسی شود و فضایی ایجاد کنند تا این تحریم لغو و در جامعهٔ ترکیه دربارهٔ این موضوع بحث شود. این دادخواست اینترنتی با عنوان «من عذر می خواهم» از ارمنیان به خاطر درد و رنجی که در ۱۹۱۵ میلادی، در ترکیه عثمانی کشیده اند، عذرخواهی می کند. متن دادخواست چنین است:
«وجدانم نمی گذارد فلاکت هایی را که ارمنیان عثمانی در ۱۹۱۵ میلادی شاهد آن بودند، نادیده بگیرم و بی تفاوتی هایی را که نسبت به آنان شده است، بپذیرم. من به نوبهٔ خود این بی عدالتی را محکوم می کنم و خود را شریک در غم و مصیبت برادران و خواهران ارمنی ام می دانم. از آن ها پوزش می خواهم. »
ملی گرایان افراطی تُرک مانند «کمیتهٔ طلعت پاشا ۴۴» نامه های تهدیدآمیز بسیاری برای برخی روشنفکران و روزنامه نگاران تُرک فرستاد. خانم اجه تمل کوران، یکی از امضاکنندگان، اظهار کرد که بیش از ۲۰۰ ایمیل تهدیدآمیز دریافت نموده است.
در واکنش به این نامه رجب طیب اردوغان، نخست وزیر وقت ترکیه، اظهار داشت:
«عذرخواهی؟ برای چه باید عذرخواهی کنیم؟ کسانی که عذرخواهی می کنند لابد جنایتی مرتکب شده اند. دولت ترکیه این مشکل را ندارد. چیزی وجود ندارد که دولت یا حکومت ترکیه بخواهد به خاطر آن طلب بخشش کند»
چنگیز اختر، از بانیان طرح این دادخواست، در مصاحبه های مختلف گفته است:
«تفکر و صحبت کردن دربارهٔ این مسئله که ارمنیان چرا و چگونه از سرزمینی که چهار هزار سال در آن سکونت داشتند ناپدید شدند مسئولیت تمام مردم ترکیه است»




... [مشاهده متن کامل]
نویسندگان این دادخواست اینترنتی از دولت ترکیه نمی خواهند از ارمنیان عذرخواهی کند، بلکه می خواهند مسئلهٔ انکار رنج ارمنیان در ترکیهٔ عثمانی بررسی شود و فضایی ایجاد کنند تا این تحریم لغو و در جامعهٔ ترکیه دربارهٔ این موضوع بحث شود. این دادخواست اینترنتی با عنوان «من عذر می خواهم» از ارمنیان به خاطر درد و رنجی که در ۱۹۱۵ میلادی، در ترکیه عثمانی کشیده اند، عذرخواهی می کند. متن دادخواست چنین است:
«وجدانم نمی گذارد فلاکت هایی را که ارمنیان عثمانی در ۱۹۱۵ میلادی شاهد آن بودند، نادیده بگیرم و بی تفاوتی هایی را که نسبت به آنان شده است، بپذیرم. من به نوبهٔ خود این بی عدالتی را محکوم می کنم و خود را شریک در غم و مصیبت برادران و خواهران ارمنی ام می دانم. از آن ها پوزش می خواهم. »
ملی گرایان افراطی تُرک مانند «کمیتهٔ طلعت پاشا ۴۴» نامه های تهدیدآمیز بسیاری برای برخی روشنفکران و روزنامه نگاران تُرک فرستاد. خانم اجه تمل کوران، یکی از امضاکنندگان، اظهار کرد که بیش از ۲۰۰ ایمیل تهدیدآمیز دریافت نموده است.
در واکنش به این نامه رجب طیب اردوغان، نخست وزیر وقت ترکیه، اظهار داشت:
«عذرخواهی؟ برای چه باید عذرخواهی کنیم؟ کسانی که عذرخواهی می کنند لابد جنایتی مرتکب شده اند. دولت ترکیه این مشکل را ندارد. چیزی وجود ندارد که دولت یا حکومت ترکیه بخواهد به خاطر آن طلب بخشش کند»
چنگیز اختر، از بانیان طرح این دادخواست، در مصاحبه های مختلف گفته است:
«تفکر و صحبت کردن دربارهٔ این مسئله که ارمنیان چرا و چگونه از سرزمینی که چهار هزار سال در آن سکونت داشتند ناپدید شدند مسئولیت تمام مردم ترکیه است»



