کمربند شانه ای

کمربند شانه ای[ ۱] مجموعه ای از استخوان هاست که اندام فوقانی را به اسکلت محوری در هر طرف متصل می کند. در انسان از استخوان های زیر تشکیل می شود:
• استخوان بازو ( هومروس )
• استخوان کتف ( اسکاپولا )
• استخوان ترقوه یا چنبر ( کلاویکول )
• استخوان جناغ ( استرنوم )
کمربند شانه ای در اندام فوقانی، معادل کمربند لگنی در اندام تحتانی است. از دو استخوان تشکیل دهنده کمربند شانه ای، فقط استخوان ترقوه با اسکلت محوری مفصل می شود ( توسط مفصل جناغی ترقوه ای ) .
استخوان های کمربند شانه ای به گونه ای اتصال می یابند که باعث ایجاد چهار مفصل می گردند که عبارتنداز:
مفصل شانه ( گلنوهومرال ) [ ۲]
مفصل سرشانه ای ترقوه ای ( آکرومیوکلاویکولار ) یا مفصل جناغی ترقوه ای[ ۳]
مفصل جناغی ترقوه ای ( استرنوکلاویکولار )
مفصل کتفی سینه ای ( اسکاپولوتوراسیک ) که بیشتر یک اتصال است تا یک مفصل حقیقی. این قسمت نقش مهمی در حرکت دور کردن شانه در هماهنگی با مفصل شانه دارد. بیشترین میزان حرکت در کمربند شانه ای مربوط به مفصل شانه بوده و سه مفصل دیگر از تحرک کمتری برخوردارند. [ ۴] تحرک زیاد مفصل شانه یک عامل مهم بی ثباتی[ ۵] آن محسوب می شود و بنابراین مستعد آسیب بسیاری است ( به ویژه دررفتگی ) .