کمدی الهی

کمدی الهی ( به ایتالیایی: Divina Commedia ) سه گانه ای ست به شعر که دانته آلیگیری، شاعر و نویسنده ایتالیایی، نوشتن آن را در سال ۱۳۰۸ میلادی آغاز کرد و تا زمان مرگش در سال ۱۳۲۱ میلادی کامل کرد. این کتاب از زبان اول شخص است و دانته در این کتاب، سفر خیالی خود را به دوزخ، برزخ و بهشت تعریف می کند. کمدی الهی یکی از نخستین کتاب های ادبیات ایتالیا است و از بزرگ ترین آثار در ادبیات جهان به شمار می آید. این کتاب کمک کرد تا زبان توسکانی و شیوهٔ نوشتاری آن به استانداردی برای زبان ایتالیایی تبدیل شود. به نظر می رسد این کتاب تأثیر زیادی از کتاب ارداویراف نامه داشته است چرا که هماهنگی زیادی بین این دو کتاب وجود دارد؛[ ۱] و کمدی الهی پس از این کتاب زرتشتی نوشته شده است.
این کتاب در ابتدا کمدی ( به ایتالیایی: Commedìa ) نام داشت و بعدها جیووانی بوکاچیو ( نویسنده هم عصر دانته ) واژهٔ الهی را به آن افزود و نام کمدی الهی برای نخستین بار در چاپ و نیز به سال ۱۵۵۵ بر جلد این کتاب ظاهر شد.
در سفر دانته به دنیای پس از مرگ، دو راهنما او را همراهی می کنند؛ در دوزخ و برزخ راهنمای او «ویرژیل»، شاعر رومی است که چند سده پیش از دانته زندگی می کرده، و در بهشت راهنمای او بئاتریس پورتیناری است که دانته او را دوست می داشته و در کتاب زندگانی نو به شرح عشق خود به او پرداخته است. «البته در برخی منابع ذکر شده که بئاتریس همانند ویرژیل ( که سمبل عقل و منطق بشری است ) جنبهٔ سمبلیک داشته و مظهر عشق و فروغ الهی است؛ و اشاره دانته به عشق زمینی خود در کتابی با مضمون خدا و فروغ و حد اعلای کمال بعید به نظر می رسد. » ( به نقل از شجاع الدین شفا )
دانته در این کتاب از مراحل مختلف دوزخ، برزخ و بهشت می گذرد و در این مراحل با شخصیت های مختلف تاریخی برخورد می کند، تا عاقبت در آخرین مرحله بهشت به دیدار خدا می رسد.
دانته در طبقه اول دوزخش اشخاصی مانند بوعلی سینا و صلاح الدین ایوبی را ملاقات می کند و همچنین بزرگانی چون ارسطو و هومر که در نوع خود تجربه ای بی نظیر به حساب می آید.
در کتاب از اشخاص مشهوری چون: بوعلی سینا، اطلس، جالینوس، بقراط، کلئوپاترا، اقلیدوس، ابن رشد، ویرژیل، لوکرتیا، صلاح الدین، هومر، انئید، سنکا، بونیفاس هشتم، ارفئوس، سلستین پنجم، سقراط، ارسطو، افلاطون، بروتوس، ذیمقراطیس، کورنیلیا ( Cornelia ) ، بطلمیوس، هلن، دیوسکوریدس، امپدوکلس، لاکسیس، هراکلیوس، تالس، سمیرامیس، نینوس، ژولیا، زنون، آمفیارئوس، خارون، ریچارد شیردل، داردانوس، مارسیا ( Marcia ) ، آناکساگوراس، دیوجانس، پائولو، اولیس، اوید، فرانچسکا، فیلیپو آرجنتی ( Filippo Argenti ) ، پاریس، اورفئوس، زئوس، آشیل، مایکل اسکات، اسکندر مقدونی، تیرسیاس، آتیلا، تارکوئینیوس متکبر و… نام برده شده است.

کمدی الهی (فیلم). کمدی الهی ( به پرتغالی: A Divina Comédia ) ( به انگلیسی: The Divine Comedy ) فیلمی پرتغالی در سبک درام به کارگردانی مانوئل دی الیویرا است که در سال ۱۹۹۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به ماریا د مدایروش اشاره کرد.
این فیلم در جشنواره فیلم ونیز ۱۹۹۱ پخش و وارد رقابت شد و جایزه ویژه هیئت داوران را برد.

کُمدی الهی (Divine Comedy)
کُمدی الهی
منظومه ای حماسی، اثر دانته (۱۳۰۷ـ۱۳۲۱م). سفر او به دوزخ، برزخ، و بهشت را شرح می دهد. در کمدی الهی ویرژیل، شاعر رومی، راهنمای دانته در گذر از دوزخ و برزخ است؛ دانته شخصیت های تاریخی یا هم عصر خود را برحسب فضایل اخلاقی و نیز سیاسی شان در هر یک از این سه جایگاه قرار می دهد. در بهشت بئاتریچه، عشق سراسر عمرش، را می یابد. این منظومه، که سرشار از نماد و تمثیل است، بسیاری از نویسندگان انگلیسی، همچون میلتون، بایرون، شلی، و تی اس الیوترا تحت تأثیر قرار داد. این منظومۀ داستانی بلند که نام آن در اصل کمدی بود، در حدود ۱۵۵۰ با نام کمدی الهی به چاپ رسید. پیرنگ داستان ساده است. ویرژیل، معجزه آسا ظاهر می شود و روح انسانی را که در جنگلی هولناک تنهاست از درکات دوزخ و تماشای کیفر هولناک گناهکاران می گذراند و به برزخ (اعراف) هدایت می کند. در این جا بئاتریچه، راهنمای دوم، ظاهر می شود و روح را با عبور از فلک های بهشتی به ملکوت اعلی می رساند. کمدی الهی از سه چکامۀ دوزخ، برزخ، و بهشت تشکیل شده که هر چکامه ۳۳ قطعه دارد و با توجه به این که مقدمۀ کتاب نیز در حکم یک قطعه است، بنابراین تعداد قطعه های کل کتاب به ۱۰۰ می رسد. هر قطعه نیز بین ۱۳۶ تا ۱۵۱ بیت دارد که مجموع کل آن به ۱۴۲۳۰ بیت می رسد. هر بیت یازده هجا دارد و قافیه بندی کتاب نیز به شکل ترزا ریما (aba,bcb,cdc,...) است. کمدی الهی را از بزرگ ترین آثار ادبی جهان و دانته را جزو پنج یا شش شاعری می دانند که تا به امروز در آسمان ادبیات جهان درخشیده اند.