کمدی اداب

کمدی آداب. کُمدی آداب (comedy of manners)
یکی از گونه های نمایشی که معمولاً باورهای اجتماعی را به ریشخند می گیرد و غالباً متضمن انتقاد طنزآلودی از سطحی نگری و گرایش به مادیات است. این گونۀ ادبی ریشه در کمدی دوران بازگشت دارد و البته، دستخوش دگرگونی هایی نیز شده است. مضمون آثار رمانتیک قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ پیروزی حقیقت و تقوا بر پلیدی و ریاکاری است، ولی دیدگاه های تاریک تر اوایل دوران بازگشت و اواخر قرن ۱۹، مثلاً آثار اسکار وایلد، این گونه القا می کنند که تقوای حقیقی یا مرده یا منحصر به طبقات فرودست است. شاید برجسته ترین نویسندۀ کمدی آداب در قرن ۲۰ نوئل کاوئرد باشد که شخصیت های خودپرست خوشگذرانی را به تصویر می کشد که گرفتار مخمصه های عاطفی اند. اهمیتِ ارنست بودن (۱۸۹۵)، اثر اسکار وایلد، نمونۀ شاخص کمدی آداب است که مضمون سطحی نگری را به سخره می گیرد. شخصیت اصلی این نمایش تنها به دلیل این که نامش ارنست نیست، نمی تواند با دختر رؤیاهایش ازدواج کند. جین آستین نیز در رمان هایش نشان می دهد که قضاوت های سطحی، که اغلب براساس تعصبات و پیش فرض ها صورت می گیرند، تا چه حد می تواند زندگی را تباه کند.