کمده

لغت نامه دهخدا

( کمدة ) کمدة. [ ک ُ م ُدْ دَ ] ( ع اِ ) نره. ( منتهی الارب ). نره و ذکر. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

کم ده ؛ کم دهنده. آنکه کم دهد. آنکه پیمانه یا ترازو را کم پیماید. کم پیمای. مطفف :
دره محتسب که داغ نه است
از پی دوغ کم دهان ده است.
نظامی.
هیچ بسیارخوارپایه ندید
هیچ کم ده به پایگه نرسید.
نظامی.

بپرس