کمبود پادتن ا

کمبود پادتن آ. کمبود پادتن آ [ ۱] ( به انگلیسی: Selective immunoglobulin A ( IgA ) deficiency ) نوعی نقص ایمنی وراثتی است. کسانی که دارای این نقص ایمنی می باشند، از کمبود ایمونوگلوبولین آ که خود یک نوع آنتی بادی است رنج می برند. ایمونوگلوبولین آ مسئولیت محافظت در برابر عفونت غشاهای مخاطی در مخاط دهان راه های هوایی و دستگاه گوارش را بر عهده دارد. این رایج ترین نوع کمبود آنتی بادی اولیه است. اکثر این افراد سالم باقی می ماند و هرگز بیماری در آنها تشخیص داده نمی شود.
۸۵ تا ۹۰ درصد از کسانی که دارای کمبود ایمونوگلوبولین آ هستند، بدون علامت هستند. برخی از بیماران مبتلا به کمبود IgA بیشتر در معرض عفونت های ریوی و سینوس، عفونت های گوارشی، حساسیت ها، بیماری های خود ایمنی و سرطان هستند. این عفونت ها به طور کلی خفیف هستند. این بیماران استعداد بالاتری در ابتلا به ذات الریه و حملات راجعه دیگر عفونت های تنفسی و همچنین بیماری های خود ایمنی در میان سالی دارند. [ ۲]
کمبود پادتن آ وراثتی است، با تغییراتی در کروموزومهای ۱۸, ۱۴ و ۶ همراه است، اما ارتباطی بین عفونت های داخل رحمی و کمبود پادتن آ در بعضی موارد دیده شده است.
در موارد مشکوک، می توان از طریق اندازه گیری ایمونوگلوبولین آ در خون تشخیص نهایی را انجام داد.
تقریباً یک نفر در هر صد هزار نفر به این بیماری مبتلا می باشد[ ۳] [ ۴] این بیماری به طور قابل توجهی در میان کسانی که مبتلا به دیابت نوع یک هستند شایع تر می باشد.