کمان صفت. [ ک َ ص ِ ف َ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) خمیده مانند کمان. چون کمان مقوس و گوژ : چون قامتم کمان صفت از غم خمیده شدچون تیر ناگهان زکمانم بجست یار.سعدی.
