میرکمال الدین میرحبیب اللهی ( ۱۲ بهمن ۱۳۰۸ – ۲۳ مهر ۱۳۹۵ ) معروف به کمال حبیب اللهی نظامی ایرانی و دریاسالار نیروی دریایی شاهنشاهی ایران بود. او آخرین فرماندهِ نیروی دریایی شاهنشاهی ایران از ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ ه‍جری خورشیدی بود. حبیب اللهی در دولت ارتشبد ازهاری کفالت وزارتخانه های فرهنگ و هنر، آموزش و پرورش و فرهنگ و آموزش عالی را بر عهده داشت. او از امضا کنندگان اعلامیه بی طرفی ارتش در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بود.
... [مشاهده متن کامل]
میرحبیب اللهی در ۱۲ بهمن ۱۳۰۸ در خانواده ای آذری در آستارا در نزدیکی مرز ایران و شوروی زاده شد. پدر او «میر کتاب الله» یک خیّر آستارایی بود که در سال ۱۳۲۸ قمری ( ۱۹۱۰ میلادی ) زمینی را برای احداث مسجد «غریب الغربا» وقف کرده بود. وی پس از درگذشت، در حیاط همان مسجد به خاک سپرده شد.
میرکمال الدین دورهٔ ابتدایی را در زادگاهش و دورهٔ متوسطه را در تهران سپری کرد و در ۱۳۲۷ از دارالفنون فارغ التحصیل شد. سپس در کنکور دانشکدهٔ افسری پذیرفته شد و به نیروی دریایی پیوست. وی می گوید پس از واقعهٔ سوم شهریور ۱۳۲۰ و اشغال ایران، نیروی دریایی به خاطر رشادتی که به خرج داد و در حدّ توان به وظیفه اش عمل کرد، مورد احترام مردم بود. او که در ۱۹۴۹ م وارد نیروی دریایی شاهنشاهی شده بود، آموزش های ابتدایی نیروی دریایی را در ۱۹۵۳ در انگلستان دید. در سال ۱۹۶۱ از مدرسهٔ عالی نیروی دریایی ایالات متحده در مونتری کالیفرنیا فارغ التحصیل شد و در سال ۱۹۶۹ دورهٔ فرماندهی نیروی دریایی را در دانشکدهٔ جنگ نیروی دریایی ایالات متحده ( Naval War College ) در نیوپورت، رودآیلند گذراند.
سیر ارتقای رتبه:
• ارتقا به درجهٔ ناوسروانی در ۱۹۶۴
• فرماندهی یک واحد اسکورت ( مرکب از سه ناوچه ) در سال ۱۹۶۵
• معاون عملیاتی ناحیهٔ دریایی جنوب و ناوگان خلیج فارس در سال ۱۹۶۶
• درجهٔ ناخدا یکمی در سال ۱۹۶۸
• رئیس ستاد نیروی دریایی در سال ۱۹۶۹
• درجهٔ دریاداری در سال ۱۹۷۰
• فرماندهی پایگاه دریایی ۱ بوشهر، ۴ بوشهر در ماه مهٔ ۱۹۷۲
• فرماندهی ناوگان خلیج فارس در همان سال ( ۱۹۷۲ )
• درجهٔ دریابانی در سال ۱۹۷۴
• درجهٔ دریاسالاری در سال ۱۹۷۸
پیش از سقوط شاه در سال ۱۳۵۷، اسرائیل در پروژه هایی چند میلیارد دلاری برای فروش موشک های پیشرفتهٔ سطح به سطح به ایران درگیر بود. حبیب اللهی در این زمینه با فرمانده نیروی دریایی اسرائیل در گفتگو بود و در تلاش برای ایجاد نیروی زیردریایی بود. او در سال ۱۳۵۷ در کابینهٔ ارتشبد غلامرضا ازهاری به سرپرستی وزارتخانه های فرهنگ و هنر، آموزش و پرورش و علوم و آموزش عالی رسید.
... [مشاهده متن کامل]
میرحبیب اللهی در ۱۲ بهمن ۱۳۰۸ در خانواده ای آذری در آستارا در نزدیکی مرز ایران و شوروی زاده شد. پدر او «میر کتاب الله» یک خیّر آستارایی بود که در سال ۱۳۲۸ قمری ( ۱۹۱۰ میلادی ) زمینی را برای احداث مسجد «غریب الغربا» وقف کرده بود. وی پس از درگذشت، در حیاط همان مسجد به خاک سپرده شد.
میرکمال الدین دورهٔ ابتدایی را در زادگاهش و دورهٔ متوسطه را در تهران سپری کرد و در ۱۳۲۷ از دارالفنون فارغ التحصیل شد. سپس در کنکور دانشکدهٔ افسری پذیرفته شد و به نیروی دریایی پیوست. وی می گوید پس از واقعهٔ سوم شهریور ۱۳۲۰ و اشغال ایران، نیروی دریایی به خاطر رشادتی که به خرج داد و در حدّ توان به وظیفه اش عمل کرد، مورد احترام مردم بود. او که در ۱۹۴۹ م وارد نیروی دریایی شاهنشاهی شده بود، آموزش های ابتدایی نیروی دریایی را در ۱۹۵۳ در انگلستان دید. در سال ۱۹۶۱ از مدرسهٔ عالی نیروی دریایی ایالات متحده در مونتری کالیفرنیا فارغ التحصیل شد و در سال ۱۹۶۹ دورهٔ فرماندهی نیروی دریایی را در دانشکدهٔ جنگ نیروی دریایی ایالات متحده ( Naval War College ) در نیوپورت، رودآیلند گذراند.
سیر ارتقای رتبه:
• ارتقا به درجهٔ ناوسروانی در ۱۹۶۴
• فرماندهی یک واحد اسکورت ( مرکب از سه ناوچه ) در سال ۱۹۶۵
• معاون عملیاتی ناحیهٔ دریایی جنوب و ناوگان خلیج فارس در سال ۱۹۶۶
• درجهٔ ناخدا یکمی در سال ۱۹۶۸
• رئیس ستاد نیروی دریایی در سال ۱۹۶۹
• درجهٔ دریاداری در سال ۱۹۷۰
• فرماندهی پایگاه دریایی ۱ بوشهر، ۴ بوشهر در ماه مهٔ ۱۹۷۲
• فرماندهی ناوگان خلیج فارس در همان سال ( ۱۹۷۲ )
• درجهٔ دریابانی در سال ۱۹۷۴
• درجهٔ دریاسالاری در سال ۱۹۷۸
پیش از سقوط شاه در سال ۱۳۵۷، اسرائیل در پروژه هایی چند میلیارد دلاری برای فروش موشک های پیشرفتهٔ سطح به سطح به ایران درگیر بود. حبیب اللهی در این زمینه با فرمانده نیروی دریایی اسرائیل در گفتگو بود و در تلاش برای ایجاد نیروی زیردریایی بود. او در سال ۱۳۵۷ در کابینهٔ ارتشبد غلامرضا ازهاری به سرپرستی وزارتخانه های فرهنگ و هنر، آموزش و پرورش و علوم و آموزش عالی رسید.
