کمال بن ابی شریف. [ ک َ ل ِن ِ اَ ش َ ] ( اِخ ) کمال الدین ابوالمعالی محمدبن الامیر ناصرالدین محمدبن ابی بکربن ابی علی بن ابی شریف المقدسی المری الشافعی ( 822 - 905 ). در قدس ولادت و در همانجا نشأت یافت و قرآن را حفظ کرد و بعضی از فنون را آموخت و قرآن را به روایات مختلف بر ابوالقاسم النویری بخواند و نیز پیش او علوم عربی و اصول و منطق و عروض و اصطلاحات اهل حدیث را فرا گرفت و آنگاه به قاهره رفت و در نزد دانشمندان آنجا علم آموخت و سپس به قدس برگشت و سرپرستی چند مدرسه را بر عهده گرفت. او راست : الاسعاد بشرح الارشاد، الفرائد فی حل شرح العقاید، الدرراللوامع بتحریر جمع الجوامع ( و آن حاشیه ای است بر شرح جلال المحلی بر جمع الجوامع سبکی ) و المسامرة علی المسایرة. ( از معجم المطبوعات ج 2 ص 1567 ).
