کمال الدّین، سید عیسی (حلّه ۱۲۸۶ـ بغداد ۱۳۷۳ق)
از علمای اصلاح طلب و استعمارستیز عراق. تحصیلاتش را نزد پدر و برادر و بعضی استادان حوزۀ نجف گذراند. در ۱۳۲۳ق برای ارشاد مردم ابتدا به امیرنشین های خلیج فارس و سپس اهواز سفر کرد و به تدریج به مقام و منزلت بزرگی رسید. در حملۀ انگلیس به عراق در ۱۳۳۲ق وی به آماده کردن نیرو، برانگیختن عشایر، جمع کردن وجوه و تهیۀ تجهیزات جنگی پرداخت و رشادت های فراوانی از خود نشان داد. پس از تجهیز قوای انگلیس، او با مجاهدانش به بهبهان و سپس اصفهان رفت. هنگام حملۀ قوای روس به ایران او در اصفهان بود، لذا از احمدشاه قاجار و رئیس الوزرا خواست تا این هجوم را متوقف کنند اما با خدعۀ رئیس الوزرا، وی ناچار به بهبهان بازگشت و در آن جا اسیر شد. سید عیسی در زمان انقلاب عراق (۱۳۳۸ق) در زندان کویت بود اما از همان جا با هدایت مردم، ادوات جنگی تهیه و به عراق ارسال می کرد. پس از آزادی به عراق بازگشت و از پیشگامان عرصه های دینی و اصلاحی بود. بعد از مدتی به اهواز بازگشت و به عنوان عالمی بزرگ هدایت گر مردم شد. رضاشاه پهلوی با متهم کردن وی، او را به بروجرد تبعید کرد که با وساطت آیت الله اصفهانی، به نجف بازگشت. از وی تألیفات و تصنیفاتی برجای مانده که رساله فی احوال آل کمال الدین دربارۀ خاندان اوست.
از علمای اصلاح طلب و استعمارستیز عراق. تحصیلاتش را نزد پدر و برادر و بعضی استادان حوزۀ نجف گذراند. در ۱۳۲۳ق برای ارشاد مردم ابتدا به امیرنشین های خلیج فارس و سپس اهواز سفر کرد و به تدریج به مقام و منزلت بزرگی رسید. در حملۀ انگلیس به عراق در ۱۳۳۲ق وی به آماده کردن نیرو، برانگیختن عشایر، جمع کردن وجوه و تهیۀ تجهیزات جنگی پرداخت و رشادت های فراوانی از خود نشان داد. پس از تجهیز قوای انگلیس، او با مجاهدانش به بهبهان و سپس اصفهان رفت. هنگام حملۀ قوای روس به ایران او در اصفهان بود، لذا از احمدشاه قاجار و رئیس الوزرا خواست تا این هجوم را متوقف کنند اما با خدعۀ رئیس الوزرا، وی ناچار به بهبهان بازگشت و در آن جا اسیر شد. سید عیسی در زمان انقلاب عراق (۱۳۳۸ق) در زندان کویت بود اما از همان جا با هدایت مردم، ادوات جنگی تهیه و به عراق ارسال می کرد. پس از آزادی به عراق بازگشت و از پیشگامان عرصه های دینی و اصلاحی بود. بعد از مدتی به اهواز بازگشت و به عنوان عالمی بزرگ هدایت گر مردم شد. رضاشاه پهلوی با متهم کردن وی، او را به بروجرد تبعید کرد که با وساطت آیت الله اصفهانی، به نجف بازگشت. از وی تألیفات و تصنیفاتی برجای مانده که رساله فی احوال آل کمال الدین دربارۀ خاندان اوست.