کم لطفی

- کم لطفی ؛ بی لطفی. کمتر لطف و توجه ابراز داشتن. ( از فرهنگ فارسی معین ) . حالت و چگونگی کم لطف. و رجوع به ترکیب بعئ شود.
- کم لطف ؛ کسی که نسبت به دیگری کمتر لطف و توجه ابراز دارد: شما مدتی است که نسبت به بنده کم لطف شده اید. ( فرهنگ فارسی معین ) .

مقابل خوبی، ناخوشایندی، مخالف خواست ، چیزی که مطابق خواست نیست و برای طرف کیف و لذت ندارد و درد و رنج و آزار دارد.

از تمام وجود مایه نزاشتن
وقتی میتونی بهتر عمل کنی ولی اینکارو نمیکنی داری کم لطفی میکنی