کم بین

کم بین ؛ کم سو ( چشم آدمی ) ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . آنکه قوه بینایی او ضعیف است. آنکه چشمان او خوب نتواند دید :
رهی که دیو در او گم شدی به گاه زوال
چو مرد کم بین در تنگ بیشه وقت سحر.
فرخی.
نه شگفت است که از دیدن آن بار خدای
مرد کم بین را بفزاید در دیده بصر.
فرخی.