کلینی محمد بن یعقوب

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ثقة الإسلام، شیخ المشایخ، محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی، از بزرگان شیعه در زمان غیبت صغرا است که در نیمۀ دوم قرن سوم و نیمه اول قرن چهارم هجری از بزرگترین محدثین شیعه به شمار می رفت.
او در عهد امامت امام یازدهم، در دهی به نام کلین در 38 کیلومتری شهر ری و در خانه ای مملو از عشق و محبت به اهل بیت علیهم السلام چشم به جهان گشود.
پدرش یعقوب بن اسحاق که مردی با فضیلت و پاک سرشت بود از همان دوران کودکی تربیت فرزندش را بر عهده گرفت و با زبانِ عمل، اخلاق، رفتار و آداب اسلامی را به او آموخت.
آرامگاه این مرد متقی در روستای کلین - نزدیک حسن آباد شهر ری - قرن هاست که زیارتگاه شیعیان است.
دایی کلینی که خود محدثی بزرگ بود و از شیفتگان مکتب اهل بیت به شمار می رفت، در تعلیم و تربیت وی نقش بسزایی داشت. این مرد دانشمند که «علاّن» نامیده می شد، در سفر حج و در راه زیارت خانه خدا به شهادت رسید.

دانشنامه آزاد فارسی

کُلَیْنی، محمد بن یعقوب ( ـ بغداد ۳۲۹/۳۲۸ق)
(ملقب به ثقة الاسلام) محدّث و فقیه معروف شیعی. در کلین، از نواحی شهر ری، نشأت یافت، آرامگاه پدرش نیز در آن قریه است. از محدثانی بزرگ همچون دایی خود، علان کلینی، احمد بن ادریس، ابوعلی اشعری، حسین بن محمد، حمید بن زیاد و علی بن ابراهیم بن هاشم قمی حدیث گرفت. در ری پیشوای شیعیان بود. سپس به بغداد کوچید و در آن جا به تدریس و تألیف و فتوا پرداخت و مرجع و زعیم دینی خاص و عام شد. نواب خاص امام زمان (عج) را درک کرد. علمای شیعه و سنّی شیخ کلینی را به منزلت علمی والا و دقت نظر و امانت و وثاقت ستوده اند. در ترویج مذهب تشیّع در عصر غیبت صغری نقش مهمی ایفا کرد. اثر مهم و مشهور کلینی، کتاب کافی است که اولین کتاب از کتب اربعه به شمار می آید. تفسیرالرؤیا (تعبیر خواب)؛ کتاب الرجال؛ الرّد علی القرامطة؛ کتاب الرسائل؛ و کتاب ماقیل فی الائمة من الشعر از دیگر آثار اوست؛ اما از این آثار جز نام و مطالبی اندک و پراکنده که در برخی کتاب ها آمده چیزی شناخته نیست. جمعی از دانشوران همچون ابوغالب احمد بن محمد زراری؛ جعفر بن محمد بن قولویه؛ احمد بن ابراهیم صیمری؛ و تلّعکبری از شیخ کلینی حدیث گرفته اند. آرامگاه او همواره از بقعه های معروف بغداد بوده و مورد احترام خاص و عام است و کرامت های بسیار از او نقل شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس