کلیند

لغت نامه دهخدا

کلیند. [ ] ( اِخ ) شهرکی است به ناحیت پارس اندرمیان کوه نهاده سردسیر جایی آبادان و با کشت و برز و نعمت بسیار و مردم بسیار. ( از حدود العالم چ دانشگاه ص 136 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس