کِلینْتون، بیل (۱۹۴۶)(Clinton, Bill)
کِلینْتون، بیل
(نام اصلی: ویلیام جفرسون کلینتون) چهل ودومین رئیس جمهور ایالات متحده امریکا. او فارغ التحصیل رشتۀ حقوق از دانشگاه های آکسفورد و ییل است. از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱ و از ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۳ فرمانداری آرکانزاس را برعهده داشت و طی این مدت در مقام دموکراتی لیبرال و مترقّی به شهرت رسید. در دورۀ ریاست جمهوری، کوشید برنامۀ جدید دموکرات ها را به اجرا گذارد؛ این برنامه حاصل تلفیق اصلاحات اجتماعی با محافظه کاری اقتصادی به منزلۀ ابزاری برای خارج کردن کشور از رکود بود. کلینتون به همراه اَل گور، که نامزد وی برای احراز مقام معاونت ریاست جمهوری بود، مبارزات انتخاباتی خود را حول مسائل داخلی و اقتصاد بی رونق ایالات متحده متمرکز کرده بود. او نخستین دموکراتی بود که پس از سیزده سال در مقام رئیس جمهور به کاخ سفید راه یافت. کلینتون در نخستین دورۀ ریاست جمهوری موفق شد که برنامۀ بلند پروازانۀ خود را برای کاهش کسری بودجۀ فدرال، که تلفیقی از کاهش هزینه ها با افزایش مالیات گیری از ثروتمندان بود، به تصویب رساند و تأیید کنگره را در موافقت نامۀ تجارت آزاد امریکای شمالی (نفتا)، و لوایح دامنه داری برای مبارزه با جرایم جلب کند. پس از مطرح شدن ادعای دخالت کلینتون در معاملات مالی غیرقانونی در دهۀ ۱۹۸۰ (رسوایی وایت واتر) از نفوذ وی در مقام رئیس جمهور کاسته شد و در پاییز ۱۹۹۴، پیشنهادهایی که برای اصلاح مراقبت های بهداشتی داشت و به شدت از آن ها دفاع می کرد با تصمیم کنگره متوقف شد. کلینتون در ۱۹۹۶، بی هیچ رقیبی، نامزد حزب دموکرات برای احراز مقام ریاست جمهوری بود و رقیب جمهوری خواه خود باب دُل را با کسب ۴۹ درصد آرای مردم در انتخابات نوامبر همان سال به راحتی شکست داد.
ماجرای لوینسکی. پرونده ای که خانم پائولا جونز، از کارمندان سابق ایالت آرکانزاس، دربارۀ آزار جنسی خودش به دست کلینتون در دادگاه مطرح کرده بود در آوریل ۱۹۹۸ با رأی قاضی فدرال رد شد. اما بار دیگر پرونده ای درخصوص روابط نامشروعش با مونیکا لوینسکی، از کارآموزان کاخ سفید به میان آمد که با تحقیقات قضایی روبه رو شد. کلینتون در اواخر ژوئیۀ ۱۹۹۸ پذیرفت که به پرسش های دادستان دربارۀ روابطی که با مونیکا لوینسکی داشته است پاسخ گوید، و بدین ترتیب نخستین رئیس جمهوری بود که در دورۀ ریاست جمهوری اش دربرابر هیئت منصفه دربارۀ رفتار خویش، در کاخ سفید به ایراد شهادت پرداخت. محاکمۀ وی در ۷ ژانویۀ ۱۹۹۹ آغاز و در ۱۲ فوریۀ ۱۹۹۹، براساس رأی سنای ایالات متحده که دومین نمونه از این نوع رأی در تاریخ فعالیت سنا بود، از دو مورد اتهامات وارده تبرئه شد. همچنین، مجلس سنا به اتفاق آراء هرگونه اشارۀ انتقادآمیز رسمی به کلینتون را رد کرد. در ژوئیۀ ۱۹۹۹، کلینتون به جرم لطمه زدن به تمامیت و صحت نظام قضایی که نتیجۀ شهادت دروغ او در جریان پروندۀ آزار جنسی پائولا جونز بود، به پرداخت ۸۹,۵۰۰ دلار، محکوم شد. در ژانویۀ ۲۰۰۱ کلینتون پذیرفت که در ازای منتفی شدن تعقیب قضایی خود در آینده از بابت شهادت دروغ یا ممانعت از اجرای عدالت مبلغ ۲۵ هزار دلار بپردازد، اما در آخرین روز ریاست جمهور ی اش اعتراف کرد که در ژانویۀ ۱۹۹۸ دادگاه آرکانزاس را دربارۀ روابطی که با لوینسکی داشته عمداً گمراه کرده است.
کِلینْتون، بیل
(نام اصلی: ویلیام جفرسون کلینتون) چهل ودومین رئیس جمهور ایالات متحده امریکا. او فارغ التحصیل رشتۀ حقوق از دانشگاه های آکسفورد و ییل است. از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱ و از ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۳ فرمانداری آرکانزاس را برعهده داشت و طی این مدت در مقام دموکراتی لیبرال و مترقّی به شهرت رسید. در دورۀ ریاست جمهوری، کوشید برنامۀ جدید دموکرات ها را به اجرا گذارد؛ این برنامه حاصل تلفیق اصلاحات اجتماعی با محافظه کاری اقتصادی به منزلۀ ابزاری برای خارج کردن کشور از رکود بود. کلینتون به همراه اَل گور، که نامزد وی برای احراز مقام معاونت ریاست جمهوری بود، مبارزات انتخاباتی خود را حول مسائل داخلی و اقتصاد بی رونق ایالات متحده متمرکز کرده بود. او نخستین دموکراتی بود که پس از سیزده سال در مقام رئیس جمهور به کاخ سفید راه یافت. کلینتون در نخستین دورۀ ریاست جمهوری موفق شد که برنامۀ بلند پروازانۀ خود را برای کاهش کسری بودجۀ فدرال، که تلفیقی از کاهش هزینه ها با افزایش مالیات گیری از ثروتمندان بود، به تصویب رساند و تأیید کنگره را در موافقت نامۀ تجارت آزاد امریکای شمالی (نفتا)، و لوایح دامنه داری برای مبارزه با جرایم جلب کند. پس از مطرح شدن ادعای دخالت کلینتون در معاملات مالی غیرقانونی در دهۀ ۱۹۸۰ (رسوایی وایت واتر) از نفوذ وی در مقام رئیس جمهور کاسته شد و در پاییز ۱۹۹۴، پیشنهادهایی که برای اصلاح مراقبت های بهداشتی داشت و به شدت از آن ها دفاع می کرد با تصمیم کنگره متوقف شد. کلینتون در ۱۹۹۶، بی هیچ رقیبی، نامزد حزب دموکرات برای احراز مقام ریاست جمهوری بود و رقیب جمهوری خواه خود باب دُل را با کسب ۴۹ درصد آرای مردم در انتخابات نوامبر همان سال به راحتی شکست داد.
ماجرای لوینسکی. پرونده ای که خانم پائولا جونز، از کارمندان سابق ایالت آرکانزاس، دربارۀ آزار جنسی خودش به دست کلینتون در دادگاه مطرح کرده بود در آوریل ۱۹۹۸ با رأی قاضی فدرال رد شد. اما بار دیگر پرونده ای درخصوص روابط نامشروعش با مونیکا لوینسکی، از کارآموزان کاخ سفید به میان آمد که با تحقیقات قضایی روبه رو شد. کلینتون در اواخر ژوئیۀ ۱۹۹۸ پذیرفت که به پرسش های دادستان دربارۀ روابطی که با مونیکا لوینسکی داشته است پاسخ گوید، و بدین ترتیب نخستین رئیس جمهوری بود که در دورۀ ریاست جمهوری اش دربرابر هیئت منصفه دربارۀ رفتار خویش، در کاخ سفید به ایراد شهادت پرداخت. محاکمۀ وی در ۷ ژانویۀ ۱۹۹۹ آغاز و در ۱۲ فوریۀ ۱۹۹۹، براساس رأی سنای ایالات متحده که دومین نمونه از این نوع رأی در تاریخ فعالیت سنا بود، از دو مورد اتهامات وارده تبرئه شد. همچنین، مجلس سنا به اتفاق آراء هرگونه اشارۀ انتقادآمیز رسمی به کلینتون را رد کرد. در ژوئیۀ ۱۹۹۹، کلینتون به جرم لطمه زدن به تمامیت و صحت نظام قضایی که نتیجۀ شهادت دروغ او در جریان پروندۀ آزار جنسی پائولا جونز بود، به پرداخت ۸۹,۵۰۰ دلار، محکوم شد. در ژانویۀ ۲۰۰۱ کلینتون پذیرفت که در ازای منتفی شدن تعقیب قضایی خود در آینده از بابت شهادت دروغ یا ممانعت از اجرای عدالت مبلغ ۲۵ هزار دلار بپردازد، اما در آخرین روز ریاست جمهور ی اش اعتراف کرد که در ژانویۀ ۱۹۹۸ دادگاه آرکانزاس را دربارۀ روابطی که با لوینسکی داشته عمداً گمراه کرده است.
wikijoo: کلینتون،_بیل_(۱۹۴۶)