کلیمی تبریزی. [ ک َ ی ِ ت َ ] ( اخ ) مشهور به پینه دوز اوغلی از فقرای عامی بود و در هر دو زبان فارسی و ترکی شعر گفته است. این مطلع از اوست :
به هر گلشن که نخل قامتت را یاد می کردم
در آن گلشن دل ناشاد خود را شاد می کردم.( دانشمندان آذربایجان ، از تحفه سامی ).