کلیمنت یفرموویچ ووروشیلوف ( روسی: Климент Ефремович Ворошилов؛ ۴ فوریهٔ ۱۸۸۱ – ۲ دسامبر ۱۹۶۹ ) انقلابی بلشویک اهل روسیه و سیاست مدار برجسته اتحاد جماهیر شوروی بود. او یکی از پنج مارشال اولیه اتحاد جماهیر شوروی بود و از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۰ در مقام صدر هیئت رئیسه شورای عالی ( رئیس کشور ) اتحاد شوروی خدمت کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
ووروشیلوف در یک خانواده کارگر روسی در نزدیکی لیسیچانسک متولد شد. در انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ به عنوان یک بلشویک مشارکت کرد. او در جنگ داخلی روسیه به عنوان یکی از فرماندهان نظامی ارتش سرخ شرکت نمود و در چندین نبرد از جمله نبرد تزاریتسین که در آن با ژوزف استالین رابطه ای دوستانه برقرار کرد، فرماندهی نیروهای بلشویک را برعهده داشت.
ووروشیلوف در سال ۱۹۲۱ به عضویت کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی درآمد و در سال ۱۹۲۵ استالین او را به سمت کمیسر خلق در امور دفاعی منصوب کرد. او در سال ۱۹۲۶ به عضویت کامل پولیتبورو درآمد و در سال ۱۹۳۵ به درجه مارشال ( بلندمرتبه ترین درجه نظامی شوروی ) ارتقا یافت.
ووروشیلوف در سال ۱۹۴۰ به عنوان مقصر اصلی شکست های شوروی در جنگ زمستان با فنلاند شناخته شد و از سمت کمیسر خلق در امور دفاعی برکنار شد. پس از تهاجم آلمان به شوروی در ژوئن ۱۹۴۱، به عضویت کمیته دفاع دولتی درآمد ولی پس از عدم موفقیت در جلوگیری از محاصره لنینگراد در سپتامبر ۱۹۴۱ مجدداً از فرماندهی نظامی خلع شد.
پس از مرگ استالین در ۱۹۵۳ ووروشیلوف به سمت صدر هیئت رئیسه شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد ولی در سال ۱۹۶۰ به دلیل درگیری سیاسی با نیکیتا خروشچف، رهبر وقت شوروی مجبور به کناره گیری از این مقام شد.
ووروشیلوف در در نهایت روز ۲ دسامبر ۱۹۶۹ در سن ۸۸ سالگی درگذشت. شهر لوهانسک در منطقه دونباس اوکراین در زمان شوروی به افتخار او «ووروشیلوف گراد» نامیده می شد.
... [مشاهده متن کامل]
ووروشیلوف در یک خانواده کارگر روسی در نزدیکی لیسیچانسک متولد شد. در انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ به عنوان یک بلشویک مشارکت کرد. او در جنگ داخلی روسیه به عنوان یکی از فرماندهان نظامی ارتش سرخ شرکت نمود و در چندین نبرد از جمله نبرد تزاریتسین که در آن با ژوزف استالین رابطه ای دوستانه برقرار کرد، فرماندهی نیروهای بلشویک را برعهده داشت.
ووروشیلوف در سال ۱۹۲۱ به عضویت کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی درآمد و در سال ۱۹۲۵ استالین او را به سمت کمیسر خلق در امور دفاعی منصوب کرد. او در سال ۱۹۲۶ به عضویت کامل پولیتبورو درآمد و در سال ۱۹۳۵ به درجه مارشال ( بلندمرتبه ترین درجه نظامی شوروی ) ارتقا یافت.
ووروشیلوف در سال ۱۹۴۰ به عنوان مقصر اصلی شکست های شوروی در جنگ زمستان با فنلاند شناخته شد و از سمت کمیسر خلق در امور دفاعی برکنار شد. پس از تهاجم آلمان به شوروی در ژوئن ۱۹۴۱، به عضویت کمیته دفاع دولتی درآمد ولی پس از عدم موفقیت در جلوگیری از محاصره لنینگراد در سپتامبر ۱۹۴۱ مجدداً از فرماندهی نظامی خلع شد.
پس از مرگ استالین در ۱۹۵۳ ووروشیلوف به سمت صدر هیئت رئیسه شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد ولی در سال ۱۹۶۰ به دلیل درگیری سیاسی با نیکیتا خروشچف، رهبر وقت شوروی مجبور به کناره گیری از این مقام شد.
ووروشیلوف در در نهایت روز ۲ دسامبر ۱۹۶۹ در سن ۸۸ سالگی درگذشت. شهر لوهانسک در منطقه دونباس اوکراین در زمان شوروی به افتخار او «ووروشیلوف گراد» نامیده می شد.
