کلیسیا

/kelisA/
معنی انگلیسی:
church

لغت نامه دهخدا

کلیسیا. [ ک ِ ] ( اِ ) کلیسا، از «اکلیسا»ی یونانی بمعنی انجمن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). کلیسا. ( فرهنگ فارسی معین ) :
مسجد کلیسیا نشده ست ای پسر هنوز
گرچه به شهر همبر مسجد کلیسیاست.
ناصرخسرو.
چون شاه بازگشت ز ابخاز روز عید
فرمود چاشتگه گذری بر کلیسیا.
خاقانی.
من بانگ برکشیدم و گفتم که ای دریغ
اسلامیان به کعبه و ما در کلیسیا.
خاقانی.
مه را ز فلک به طرف بام آوردن
وز روم کلیسیا به شام آوردن.
سعدی.
و رجوع به کلیسا شود.

فرهنگ فارسی

جامعه مذهبی مسیحیت . کلمه [ کلیسا] معمولا بکلیسای کاتولیک و رومی اطلاق میشود و به تعبیر دیگر آنرا کلیسای لاتینی یا کلیسای مغرب نامند که پاپ رئیس ظاهری آنست . کلیسای یونانی یا کلیسای مشرق که ارتدکس خوانده میشود بهیچوجه تفوق پاپ را قبول ندارد . کلیسای پرتستان یا کلیسای رفرم شده از نظرهای متعدد با دو کلیسای مذکور فرق دارد و شامل فرق مختلف است . کلیسای اخیر در شمال اروپا و آمریکا رواج دارد و هیچ چیز - جز کتاب مقدس - برای وی حجیت ندارد. این سه کلیسا عموما تحت نام کلی [ دین مسیح ] یا [ مسیحیت ] نامیده میشود .
۱ - معبد ترسایان محل عبادت مسیحیان : ( در کلیسابدلبری ترسا گفتم ای بدام تو در بند ... ) ( هاتف اصفهانی )

پیشنهاد کاربران

واژه کلیسیا در گویش زبان بختیاری= کلیسا، عبادتگاه مسیحیان است.

بپرس