کلیسای ادونتیست های روز هفتم ( به انگلیسی: Seventh - day Adventist Church ) یکی از مذاهب مسیحیت پروتستان می باشد که مهم ترین شاخصه آن ها مراعات کردن روز سبت، روز هفتم اصلی در هفته مسیحیت و یهودیت، و همچنین وقوع حتمی ظهور دوم عیسی مسیح می باشند. این مذهب بر اثر نهضت میلریسم در آمریکا حدود میانه سده ۱۳ ( میلادی ) رشد کرد و به صورت رسمی در سال ۱۸۶۳ تشکیل شد. در میان بنیان گذاران آن آیلین وایت بود که دست نوشته های جامع او هم اکنون در کلیسا نگهداری می شود. این کلیسا حدوداً ۱۸٫۱ میلیون عضو غسل تعمید شده دارد و دوازدهمین بدنه بزرگ مذهبی در جهان است.
... [مشاهده متن کامل]
آموزه های رسمی ادونتیست های روز هفتم در ۲۸ باور بنیادی آن بیان شده است. این بیانیهٔ اعتقادات در اصل توسط کنفرانس عمومی در سال ۱۹۸۰ اختیار شد و اعتقاد دیگری در ۲۰۰۵ به آن افزوده شد. پذیرش هر یک از دو عهد غسل تعمیدی کلیسا پیش نیاز عضویت است. انتظار ظهور تنها ادعای یک کیش را دارد: «انجیل، و انجیل به تنهایی. »
مجموعهٔ عموماً به رسمیت شناخته شده ای از آموزه های «متمایز» هست که انتظار ظهور را از بقیهٔ جهان مسیحی متمایز می کند، گرچه همهٔ این آموزه ها منحصر به انتظار ظهور نیستند:
• قانون ( باور بنیادی ۱۹ ) —قانون خدا «ده فرمان تجسم یافته، » که هنوز برای مسیحیان الزام آور است.
• روز سبت ( باور بنیادی ۲۰ ) — شبات باید در هفتمین روز هفته، مشخصاٌ، از غروب جمعه تا غروب شنبه باید مراعات شود.
• ظهور دوم و آخرالزمان ( باورهای بنیادی ۲۵–۲۸ ) —عیسی پس از یک «عصر دشواری» که طی آن شبات به آزمونی جهانی بدل می شود، آشکارا به زمین بازخواهد گشت. در پی ظهور دوم هزاره ای از حکمرانی قدیسان در بهشت خواهد آمد. فرجام شناسی منتظران ظهور مبتنی بر روش تاریخ گرایانه از تفسیر پیامبرانه است.
• ذات جامع انسان ( باورهای بنیادی ۷، ۲۶ ) — انسان های اتحادی جداناپذیر از جسم، ذهن و روحند. آنان دارای روحی فناناپذیر نیستند و پس از مرگ هشیاری ای وجود ندارد ( آنچه خواب روح خوانده می شود )
• فناناپذیری شرطی ( باور بنیادی ۲۷ ) — بدکاران دچار عذاب ابدی در دوزخ نمی شوند، بلکه در عوض به طور دائمی نابود می شوند.
• نبرد بزرگ ( باور بنیادی ۸ ) —بشریت دچار «نبرد بزرگی» بین عیسی و شیطان است. این توضیحی بر باور رایج مسیحی است که شر در بهشت توسط فرشته ای ( لوسیفر ) علیه قانون خدا شورید آغاز شد.
• خدمت مسیح در معبد آسمانی ( باور بنیادی ۲۴ ) — عیسی مسیح در آغاز صعود خود به آسمان، کفاره ای در معبد آسمانی را آغاز کرد. در ۱۸۴۴، او شروع به پاک کردن معبد آسمانی در ادای یوم کیپور کرد.
• داوری تحقیقی ( باور بنیادی ۲۴ ) — از ۱۸۴۴، داوری در خصوص مسیحیان معتقد شروع شد، که در آن تمام کتب در همهٔ جهان بازبینی خواهند شد. داوری تحقیقی تأیید خواهد کرد چه کسانی رستگار خواهند شد، و خدا را در نظر جهانیان از نظر نحوهٔ مواجهه با نوع بشر توجیه خواهد کرد.
• بازماندگان و رسالت ایشان ( باور بنیادی ۱۳ ) —باقیماندگان آخرالزمانی خواهند داشت که به فرمان های خدا عمل خواهند کرد و از «شهادت عیسی» برخوردار خواهند بود. این باقی ماندگان «پیام های سه فرشته» را به جهان اعلام خواهند کرد.
• روح نبوت ( باور بنیادی ۱۸ ) —به راه و رسم الن وایت عموماً روح نبوت گفته شده و مکتوبات او «منشأی ادامه دار و معتبر از حقیقت» تلقی می شود، گرچه نهایتاً تابع انجیل است.
... [مشاهده متن کامل]
آموزه های رسمی ادونتیست های روز هفتم در ۲۸ باور بنیادی آن بیان شده است. این بیانیهٔ اعتقادات در اصل توسط کنفرانس عمومی در سال ۱۹۸۰ اختیار شد و اعتقاد دیگری در ۲۰۰۵ به آن افزوده شد. پذیرش هر یک از دو عهد غسل تعمیدی کلیسا پیش نیاز عضویت است. انتظار ظهور تنها ادعای یک کیش را دارد: «انجیل، و انجیل به تنهایی. »
مجموعهٔ عموماً به رسمیت شناخته شده ای از آموزه های «متمایز» هست که انتظار ظهور را از بقیهٔ جهان مسیحی متمایز می کند، گرچه همهٔ این آموزه ها منحصر به انتظار ظهور نیستند:
• قانون ( باور بنیادی ۱۹ ) —قانون خدا «ده فرمان تجسم یافته، » که هنوز برای مسیحیان الزام آور است.
• روز سبت ( باور بنیادی ۲۰ ) — شبات باید در هفتمین روز هفته، مشخصاٌ، از غروب جمعه تا غروب شنبه باید مراعات شود.
• ظهور دوم و آخرالزمان ( باورهای بنیادی ۲۵–۲۸ ) —عیسی پس از یک «عصر دشواری» که طی آن شبات به آزمونی جهانی بدل می شود، آشکارا به زمین بازخواهد گشت. در پی ظهور دوم هزاره ای از حکمرانی قدیسان در بهشت خواهد آمد. فرجام شناسی منتظران ظهور مبتنی بر روش تاریخ گرایانه از تفسیر پیامبرانه است.
• ذات جامع انسان ( باورهای بنیادی ۷، ۲۶ ) — انسان های اتحادی جداناپذیر از جسم، ذهن و روحند. آنان دارای روحی فناناپذیر نیستند و پس از مرگ هشیاری ای وجود ندارد ( آنچه خواب روح خوانده می شود )
• فناناپذیری شرطی ( باور بنیادی ۲۷ ) — بدکاران دچار عذاب ابدی در دوزخ نمی شوند، بلکه در عوض به طور دائمی نابود می شوند.
• نبرد بزرگ ( باور بنیادی ۸ ) —بشریت دچار «نبرد بزرگی» بین عیسی و شیطان است. این توضیحی بر باور رایج مسیحی است که شر در بهشت توسط فرشته ای ( لوسیفر ) علیه قانون خدا شورید آغاز شد.
• خدمت مسیح در معبد آسمانی ( باور بنیادی ۲۴ ) — عیسی مسیح در آغاز صعود خود به آسمان، کفاره ای در معبد آسمانی را آغاز کرد. در ۱۸۴۴، او شروع به پاک کردن معبد آسمانی در ادای یوم کیپور کرد.
• داوری تحقیقی ( باور بنیادی ۲۴ ) — از ۱۸۴۴، داوری در خصوص مسیحیان معتقد شروع شد، که در آن تمام کتب در همهٔ جهان بازبینی خواهند شد. داوری تحقیقی تأیید خواهد کرد چه کسانی رستگار خواهند شد، و خدا را در نظر جهانیان از نظر نحوهٔ مواجهه با نوع بشر توجیه خواهد کرد.
• بازماندگان و رسالت ایشان ( باور بنیادی ۱۳ ) —باقیماندگان آخرالزمانی خواهند داشت که به فرمان های خدا عمل خواهند کرد و از «شهادت عیسی» برخوردار خواهند بود. این باقی ماندگان «پیام های سه فرشته» را به جهان اعلام خواهند کرد.
• روح نبوت ( باور بنیادی ۱۸ ) —به راه و رسم الن وایت عموماً روح نبوت گفته شده و مکتوبات او «منشأی ادامه دار و معتبر از حقیقت» تلقی می شود، گرچه نهایتاً تابع انجیل است.
