کلیس تنس

لغت نامه دهخدا

کلیس تنس. [ ک ِ ت ِ ن ِ ] ( اِخ ) از اهالی آتن و جد پریکلس بود که در سال 510 ق. م. به مقام آرخنی نایل شد و در قوانین سلن به صلاح حکومت عامه تغییراتی پدید آورد و صد نفر برعده اعضای سنا بیفزود. ( از اعلام تمدن قدیم فوستل دوکولانژ ).

دانشنامه آزاد فارسی

کِلیسْ تِنِس (۵۷۰پ‎م)(Cleisthenes)
کِلیسْ تِنِس
از رجال آتِن، و بنیانگذار دموکراسی آتن. گرچه ابتدا با پیسیس تراتوسیان، جَبّاران آتِن، همکاری داشت، ولی بعدها با خانواده اش، به آلکمایونیدای، تبعید شد و علیه هیپیاس و هیپارخوس (اَبرخُس) توطئه و مبارزه کرد. پس از برکناری در ۵۱۰پ م، در ۵۰۸ و ۵۰۷ پ م با ارائۀ طرحی برای قانون اساسی در جهت تأمین دموکراسی بیشتر، حمایت مردم را جلب کرد. دموکراسی مورد نظر او با اصلاحاتی در سال های بعد برقرار شد. عناصر اصلی اصلاحات دمکراتیک کلیس تِنِس از این قرار بودند: مراکز ملی محلی یا «پاریش» (دِمِه)های آتیکا با پیوستن به یکدیگر سی تریتیس (بخش) تشکیل دادند. هر تریتیس از هر سه زیرمجموعۀ جغرافیایی اصلی آتیکا به قبیله ای جدید محول شد، که تمایز آشکار با چهار قبیلۀ «خویشاوند» پیشین داشت، بدین ترتیب دَه قبیلۀ جدید، براساس محل اقامت و نه برپایۀ پیوندهای خونی پدید آمد. دمه ها ادارۀ امور محلی را برعهده داشتند، و همۀ شهروندان بالغ مرد می توانستند در مجمع مرکزی آتِن شرکت کنند و به بحث و تصمیم گیری در مورد موضوعات «ملی» بپردازند. کلیس تِنِس همچنین یک شورای ملی (بوله) با ۵۰۰ عضو، ۵۰ نفر از هر دَه قبیله، برای دوره ای یک ساله ایجاد کرد. (دمه های هر قبیله به تناسب جمعیت خود، سهمیۀ نمایندگان خود را مشخص می کرد). شاید قانون تبعید موقت به رأی همگان را نیز او ارائه کرده باشد. ولی این موضوع مورد اختلاف است و زمان طرح آن احتمالاً بیست سال بعد بوده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس