کلیب وائل

لغت نامه دهخدا

کلیب وائل. [ ک ُ ل َ ب ِ ءِ ] ( اِخ ) کلیب بن ربیعة الحارث بن مرةالتغلبی الوائلی ، رئیس دو قبیله بکر و تغلب در ایام جاهلیت و از پهلوانان دلیر و از جمله کسانی بود که در ایام سلطه خویش چون پادشاهان فرمانروایی داشت. وی برادر مهلهل بن ربیعه خال امرؤ القیس بن حجرالکندی است و به دست برادر زن خود جساس بن مرةالبکری الوائلی کشته شد و بدان سبب جنگ بسوس ( طولانی ترین جنگ در جاهلیت ) بین دو قبیله بکر و تغلب اتفاق افتاد که مدت چهل سال به طول انجامید. و گویند نام او وائل و کلیب لقب وی بوده است. ( از اعلام زرکلی ). و رجوع به عقدالفرید ج 6 صص 69 - 98 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس