کلک چال

دانشنامه عمومی

کُلَک چال نام یکی از کوه های رشته کوه البرز است که در شمال شهر تهران قرار دارد. مرتفع ترین نقطه این کوه قلهٔ کلکچال نام دارد. همان طور که قله کلکچال در دوران قدیم تحت سیطره مازندران بود این کلمه به معنی کلک ( kàlek ) یعنی مرز مشخص شده پرچین شده. چال هم به معنی چاله. معنی کامل ان چاله مرزی می باشد. ارتفاع قلهٔ کلک چال از سطح دریا، در حدود ۳۳۵۰ متر است. [ ۱]
مسیرهای مختلفی برای صعود به این قله وجود دارد که مهم ترین آنها را می توان مسیر پارک جمشیدیه دانست. خیابان فیضیه که از اواسط خیابان نیاوران شروع می شود، حدود ۲ کیلومتر طول دارد و در انتها به پارک جمشیدیه می رسد.
به اعتقاد برخی از مردم، کلک چال خانهٔ دیو سپید در ادبیات فارسی بوده است، ولی برخی دیگر کلک چال آمل را خانهٔ دیو سپید می دانند. [ نیازمند منبع]
در منظومه حماسی شبرنگ نامه، که در سده هفتم هجری و دربارهٔ رزم رستم با شبرنگ فرزند دیو سپید سروده شده، از نخستین نبرد رستم و شبرنگ در کُلَک چال، سخن رفته است. [ نیازمند منبع]
کُلَک چال را یخچال پربرف هم معنی کرده اند. [ نیازمند منبع]
عکس کلک چال
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

کُلَک چال
نمایی از شهر برج سفید و پناهگاه پناهگاهی در ارتفاع ۲,۷۵۰ متری از سطح دریا واقع در کوهستان توچال در دامنۀ جنوبی البرز و شمال شهر تهران. از مشهورترین و پررفت و آمدترین پناهگاه های توچال است. این پناهگاه سه مسیر به نام های جمشیدیه، گلاب دره ـ باغ افشار و درۀ وزباد دارد. زمان صعود به این پناهگاه در تابستان از هر کدام از این مسیرها حدود۲.۵ ساعت است. این پناهگاه دارای تجهیزات آب و برق است. در مسیر پناهگاه و در خود آن، قهوه خانه هایی وجود دارد. این پناهگاه بیشتر در اختیار دانش آموزان قرار می گیرد. از پناهگاه کلک چال با دو ساعت کوهنوردی می توان به قلۀ ۳,۳۵۰ متری کلک چال رسید.

پیشنهاد کاربران

کلک با ضمه ک اول و کسره ل و ساکن ک آخر کلمه به معنی اسپند وگلپر در مازندرانی می باشد و کلک چال یعنی جایی که در آن گیاه کلک بسیار می روید و منطقه کلک چال جز مازندران بود و این واژگان برای مازنی ها آشناست
" کولاکچال " نام یکی از چکادهای رشته کوه البرز اواخشتری ( جنوبی ) به چم گودی و مغاک کولاک با بلندای 3350 متر در اپاختر ( شمال ) تهران که از راه بوستان جمشیدیه ، گلابدره و دره وزباد می توان بر ستیغ آن ایستاد.

بپرس