کلوکساسیلین

دانشنامه عمومی

کلوکساسیلین ( به انگلیسی: Cloxacillin )
رده درمانی: آنتی بیوتیک های بتالاکتام
اشکال دارویی: کپسول، شربت، آمپول
کلوکساسیلین از دسته پنی سیلین های مقاوم به بتالاکتاماز است. از لحاظ اثر ضدمیکروبی و خواص فارماکولوژیکی بسیار مشابه فلوکلوکساسیلین است. این دارو همچنین متعلق به دسته ایزوکسازولیل پنی سیلین ها ( Isoxazolyl Penicillins ) هست. این دسته که مقاومت خوبی نسبت به اسید دارند می توانند به صورت خوراکی مصرف شوند.
این دارو همانند سایر بتالاکتام ها با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی سیلین ( PBP ) باعث مهار ترانس پپتیدازها می شود و باعث ممانعت از ساخت پپتیدو گلیکان های دیواره سلولی باکتری و تخریب دیواره سلولی باکتری می شود. تغییر ساختار شیمیایی آن را مقاوم به آنزیم بتالاکتاماز تولید شده توسط برخی باکتری ها ساخته است.
باکتری های حساس شامل:
• انواع استافیلوکک ها به جز استاف های مقاوم به متی سیلین ( Methicillin resistant staph aureus, MRSA ) این اثر ضعیفتر از اثر نافسیلین است.
• استرپتوکک پیوژن، پنوموکک و بعضی انواع ویریدنس.
ایزوکسازولیل پنی سیلین ها جایگزین خوبی برای پنی سیلین در درمان عفونت های حساس به پنی سیلین نیستند و روی انتروکک و لیستریا بی اثر هستند. همچنین به علت متغیر بودن جذب خوراکی در درمان عفونت های شدید نوع خوراکی آن ها جایگزینی برای انواع تزریقی نمی تواند باشد. [ ۱]
این دارو جذب خوراکی دارد ولی غذا جذب آن را کاهش می دهد. این دارو به اشکال خوراکی، تزریق عضلانی و درون رگی موجود است.
این دارو در عفونت های استافیلوککی مقاوم به پنی سیلین به کار می رود.
این دارو عوارض جانبی مشابه پنی سیلین را دارد. همچنین در موارد نادری یرقان کلستاتیک در مصرف این دارو ایجاد شده است.
عکس کلوکساسیلین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران