کلودل پل

دانشنامه آزاد فارسی

کِلودِل، پُل (۱۸۶۸ـ۱۹۵۵)(Claudel, Paul)
کِلودِل، پُل
شاعر و نمایش نامه نویس فرانسوی. کاتولیکی پرشور بود که تحت تأثیر نمادگرایان قرار گرفت و در نمایش نامه هایش به تمثیلی عرفانی دست یافت، ازجمله در بشارتی که به مریم رسید (۱۹۱۲) و دمپایی اطلس (۱۹۲۹)، که رویدادهایش در اسپانیای قرن ۱۶ می گذرد. پنج چکامۀ بزرگ (۱۹۱۰) و اشعار جنگ (۱۹۲۲) نیز ازجمله آثار منظوم اوست. کلودل در ویلنوو ـ سورـ فر زاده شد. در ۱۸۹۲ به کادر سیاسی راه یافت و سفیر کبیر فرانسه در توکیو، واشینگتن دی سی، و بروکسل شد. از دیگر نمایش نامه های اوست:سرطلایی (۱۸۸۹)، آغاز ظهر (۱۹۰۶)، و گروگان (۱۹۱۱). نمایش نامه هایش با مقتضیات معمول صحنه مطابقت ندارند. آثار کلودل تصنعی و پر ابهام است و در شعر قالبی را برگزیده که یادآور مزامیر است. این اشعارِ جهانی و در عین حال، شخصی حاصل دل مشغولی کلودل به رستگاری روحانی خویش است که بی اعتنا به جهان معاصر سروده شده اند. در سرودن اشعار موزون استاد است و در بهره گیری از ابیات بلند بی قافیه نیز مهارت دارد. کلودل از بزرگان ادبیات فرانسه نیمۀ نخست قرن ۲۰ است که ایمانش به خداوند منبع الهام شعر اوست. قهرمان های نمایش نامه هایش مرد عمل اند ـ ژنرال ها، فاتحان، ارباب زاده ها ـ که غرور، آزمندی، خودخواهی، خشونت، و شهوت را تجسم می بخشند؛ اما در عین حال، کلودل راه رستگاری را نشان می دهد.

پیشنهاد کاربران

بپرس